زخم دوست بهتر از بوسه دشمن است.

زخم دوست بهتر از بوسهٔ دشمن است. این چیزیه که قراره تو کلیسای غلاطیه و زندگی خودمون نگاه کنیم.

ممکنه شما هم با تعلیم‌های اشتباهی که تو کلیسا یا بین مسیحیان شایع میشه را روبرو شده باشید و میخوام ازتون سوال کنم که اگه یکی از اعضای کلیسا یا دوستای صمیمی‌اتون وارد این نوع از تعالیم بشه، برخورد شما چیه؟ آیا میرید دوستانه باهاش صحبت میکنید و درباره خطر این تعالیم بهش میگید یا سکوت می‌کنید؟

اگه اون شخص خود ما باشیم که این نوع تعلیم را پذیرفتیم چی؟ آیا حاضریم کسی باهامون صحبت کنه یا حتی ما را نقد کنه؟

طبیعیه که زیاد دوست نداریم چیز منفی درباره تعلیم‌ یا رفتارمون بشنویم ولی کتاب مقدس خواسته همدیگه را تشویق کنیم اگه چیز مثبتی هست که میتونه الهام بخش باشه و حتی با فروتنی و محبت، همدیگه را نصیحت کنیم.

همیشه نقد کردن راحت‌تره تا نقد شنیدن و فکر می‌کنم چیز سختیه که با محبت واقعی به کسی نگاه کنیم که صادقانه همیشه حقیقت را بهمون میگه، حتی وقتی آن حقیقت دردناک است. اولین کسی که وقتی اشتباهی ازمون سرمیزنه، ما را به چالش میکشه و نقد میکنه، روح‌القدسه و ما هیچ‌وقت اونو به چشم دشمن یا حسود نمی‌بینیم.

و دومین شخص، میتونه از اطرافیانمون باشه که اصلا خوشایند نیست و ممکنه حسی رو داشته باشیم که اون خودش رو بهتر از من میدونه و به این نتیجه برسیم که بهتره ارتباطم کمتری داشته باشم یا حتی ممکنه ترجیح بدیم که دیگه ارتباطی نباشه بینمون.

این فکرها، طبیعیه چون می‌خوایم از خودمون نسبت به درد یا حس بدی که بهمون دست میده، محافظت کنیم و دوست نداریم که کسی با اشتباهات و ضعف‌های ما آشنا بشه. ترجیح میدیم ازمون تعریف شه و حس خوب داشته باشیم و این چیزی نیست که به عنوان یه مسیحی همیشه برامون مفید بوده باشه.

عهد جدید یا هر نامه‌ای که می‌خونیم، می‌بینیم که اول کلیسا و ایمانداران را تشویق میکنه و بعد مشکلاتی که وجود داره، گفته میشه تا کلیسا از مسیرش منحرف نشه و با گناه یا تعالیم اشتباه سازش نکنه.

بزارید به این آیات از غلاطیان نگاه کنیم از فصل ۴ آیات ۱۲ الی ۲۰.

ای دوستان من از شما تقاضا می‌کنم كه مِثل من بشوید، مگر من مِثل شما نشده‌ام؟ من نمی‌گویم كه شما به من بدی کرده‌اید. شما می‌دانید به علّت ناخوشی جسمی من بود كه برای اولین ‌بار در آنجا به شما بشارت دادم. اگرچه ناخوشی من آزمایش سختی برای شما بود، مرا خوار نشمردید و از من روی‌گردان نشدید. برعکس، طوری از من پذیرایی كردید كه گویی فرشتهٔ خدا یا حتّی مسیح عیسی بودم. پس آن رضامندی‌ای كه نسبت به من داشتید چه شد؟ من می‌توانم بدون تردید بگویم كه اگر ممكن می‌بود چشمان خود را درآورده و به من می‌دادید. آیا حالا با اظهار حقیقت، دشمن شما شده‌ام؟ بدانید، آن اشخاصی كه توجّه زیادی به شما نشان می‌دهند نیّتشان خیر نیست! آنها تنها چیزی كه می‌خواهند این است كه شما را از من جدا سازند تا سرانجام شما نیز توجّه زیادی به آنها نشان دهید. جلب توجّه كردن درصورتی كه برای یک هدف عالی و همیشگی باشد چیز خوبی است، نه فقط هنگامی‌که من با شما هستم. ای فرزندان من، بار دیگر درست مانند مادری در وقت زایمان، برای شما احساس درد می‌کنم تا شما شكل مسیح را به خود بگیرید. ای كاش اكنون نزد شما بودم تا با لحن دیگری با شما سخن می‌گفتم. فعلاً در مورد شما بسیار نگرانم.

تو سفر اول بشارتی، پولس بخاطر مریضی یا مشکل جسمی که ممکنه بخاطر سنگسار شدن‌اش تو استان آسیا شهر لستره بوده باشه، به استان غلاطیه، شهر دربه میره (اعمال رسولان ۱۴) و کلیسا در غلاطیه شکل می‌گیره. این کلیسا وقتی شروع میشه که پولس تو شرایط خوبی نبود ولی باز، گروهی انجیل را می‌پذیرن و کلیسایی تشکیل میشه.

تو تمام نامه‌های پولس یا بقیه رسول‌ها، می‌خونیم که همیشه دارن کلیسا را تشویق میکنن و حتی کلیساهایی مثل غلاطیه یا قرنتیان که ایرادات جدی داشتن، بعد در مورد اشتباه یا خطراتی که آنها را تهدید میکرده هم صحبت میکنن یا حتی ممکنه آنها را توبیخ کنن. تو فصل ۲ خوندیم که این نقدها حتی ممکنه به خود رهبرای درجه یک کلیسا مثل پطرس هم بشه یا کلیسای قرنتیان که مشکلات جدی تقریبا تو همه چیز داشت، از تعلیم غلط و روابط بین مسیحیان و تفرقه تو کلیسا و مشکلات جنسی و این بخاطر این نیست که پولس از این افراد بدش میاد، بلکه بخاطر اینکه دوست‌شان داره و برای پولس مهمه که اونا تو مسیر درست باقی بمونه. فکر میکنم بجز نامه رومیان، تمام نامه‌هایی که پولس به کلیساهای مختلف می‌نویسه، کلیساهایی بودن که خودش تاسیس کرده بود یا افرادی بودن که توسط پولس ایمان آورده بودن و پولس تو سفرهای بشارتی‌اش آنجا مانده بود و آنها را تعلیم داده بود، پس پولس میتونه از اشتباه این کلیساها صحبت کنه و آنها را حتی نقد یا توبیخ کنه چون آنها مثل فرزندان روحانی پولس بودن.

حتی عهد عتیق وقتی قوم اسرائیل توی گناه بودن، خدا انبیا را میفرسته که حتی قوم اسرائیل را توبیخ کنن یا سخنان دلاویز و شیرین بهشون بگه تا قوم اسرائیل دوباره به مسیر درست برگرده و خیلی از کسایی که ما را نقد میکنن، ممکنه صمیمی‌ترین و نزدیک‌ترین کسان ما باشن که از روی علاقه‌اشون به ما نه دشمنی، ما رو نقد میکنن و ممکنه این نقدها حتی تا حدی درست باشن.

تو مزمور ۲۳ میخونیم که شبان، عصا و چوبدستی داره، بخاطر اینه که شبان، از یکی‌اش برای دور کردن دشمن استفاده میشه و اون یکی برای هشدار به گله یا راهنمایی‌شون استفاده میکنه. خداوند هم کلیسا و خادمین را کنار ما گذاشته تا ما را برای روزی که مسیح بازمیگرده و قراره اونو ملاقات کنیم آماده کنن چه با تشویق، چه با نصیحت و چه با نقد کردن.

اینکه ما چطور ممکنه به این رفتارها واکنش نشان بدیم، تصمیم خودمونه.

امیدوارم این برنامه براتون مفید بوده باشه دوستان و همراهای عزیز

روز خوبی داشته باشید و شما را به دستان امن مسیح می‌سپارم.

Social Media:

https://kalameye-hayat.com

Telegram: https://t.me/KalameyeHayatofficial

Instagram: https://www.instagram.com/kalameyehayat/

Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCyhbpNCwyvva-yH1gwFNw1w/videos

#کلمه_حیات #پادکست_مسیحی #پادکست #مسیح #مسیحی #مسیح_موعود #عیسی_مسیح #غلاطیان #غلاتیان #کلیسا #تشویق #نقد_کردن #توبیخ # جانبداری #پولس #پطرس #لستره #دربه #سنگسار #مزمور #شبان #عصا #چوبدستی