ای آفتاب آينه‌دار جمال تو ۴۰۸

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو ۴۰۷

گفتا برون شدی به تماشای ماه نو ۴۰۶

به جان پیر خرابات و حق صحبت او ۴۰۵

می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این ۴۰۴

شراب لعل کش و روی مه‌جبينان بین ۴۰۳

نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مهرو ببین ۴۰۲

چون شوم خاک رهش دامن بیافشاند ز من ۴۰۱

بالابلند عشوه‌گر نقش‌باز من ۴۰۰

کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن ۳۹۹

ای نور چشم من سخنی هست گوش کن ۳۹۸

ز در درآ و شبستان ما منور کن ۳۹۷

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن ۳۹۶

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن ۳۹۵

ای روی ماه‌منظر تو نوبهار حسن ۳۹۴

منم که شهره‌ی شهرم به عشق ورزیدن ۳۹۳

دانی که چیست دولت؟ ۳۹۲

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن ۳۹۱

افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن ۳۹۰

چو گل هر دم به بویت جامه بر تن ۳۸۹