بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾ فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾ فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾ فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾ فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾ إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾ وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾ وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿٩﴾ وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾ إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ ﴿١١﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم‌[هاى‌] خود از سنگ آتش مى‌جهانند! (۱) و برق [از سنگ‌] همى جهانند، (۲) و صبحگاهان هجوم آرند، (۳) و با آن [يورش‌]، گردى برانگيزند، (۴) و بدان [هجوم‌]، در دل گروهى درآيند، (۵) كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (۶) و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است. (۷) و راستى او سخت شيفته مال است. (۸) مگر نمى‌داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (۹) و آنچه در سينه‌هاست فاش شود، (۱۰) در چنان روزى پروردگارشان به [حال‌] ايشان نيك آگاه است؟ (۱۱)

سوره عادیات یا والعادیات صدمین سوره و از سوره‌های کوچک قرآن است که یازده آیه دارد و با قسم آغاز می‌شود. نام سوره از آیه اول آن گرفته شده است و به معنای دوندگان و تیزتک‌ها است. درباره مکی یا مدنی بودن عادیات اختلاف است. این سوره در جزء سی‌ام قرآن قرار دارد.

سوره عادیات به جهادگران و زنده‌شدن مردگان در روز قیامت می‌پردازد و از ناسپاسی انسان سخن می‌گوید. در فضیلت تلاوت آن آمده است هر کس سوره والعادیات را بخواند، و بر آن مداومت کند، خداوند روز قیامت او را با امیرمؤمنان(ع) مبعوث می‌کند و در جمع او و میان دوستان او خواهد بود. سوره عادیات را در رکعت دوم نماز جعفر طیار می‌خوانند.