بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ﴿١﴾ لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿٢﴾ وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٣﴾ وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ ﴿٤﴾ وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿٥﴾ لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿٦﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بگو: «اى كافران، (۱) آنچه مى‌پرستيد، نمى‌پرستم. (۲) و آنچه مى‌پرستم، شما نمى‌پرستيد. (۳) و نه آنچه پرستيديد من مى‌پرستم. (۴) و نه آنچه مى‌پرستم شما مى‌پرستيد. (۵) دين شما براى خودتان، و دين من براى خودم.» (۶)

سوره کافرون صد و نهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام جای دارد. دلیل نامگذاری این سوره به نام کافرون سخن گفتن در مورد کافران است. خداوند در این سوره به پیامبر(ص) دستور می‌دهد برائت خود را از آیین بت‌پرستی علنی کند و بگوید که به دین آنان گرایش پیدا نمی‌کند و با آنان سازش نخواهد کرد. گفته شده است این سوره هنگامی نازل شد که گروهی از کافران پیشنهاد کردند مدتی آنان بر دین پیامبر(ص) باشند و مدتی پیامبر(ص) از آیین بت‌پرستی پیروی کند.

در فضیلت تلاوت این سوره در روایات آمده، اگر پیش از خواب خوانده شود، موجب ایمنی است و اگر در نمازهای واجب قرائت شود، موجب آمرزش شخص، پدر و مادر و فرزندان او خواهد شد.