بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ

أَلَمْ تَرَ‌ كَيْفَ فَعَلَ رَ‌بُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ ﴿١﴾ أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ ﴿٢﴾ وَأَرْ‌سَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرً‌ا أَبَابِيلَ ﴿٣﴾ تَرْ‌مِيهِم بِحِجَارَ‌ةٍ مِّن سِجِّيلٍ ﴿٤﴾ فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ ﴿٥﴾

به نام خداوند رحمتگر مهربان

مگر نديدى پروردگارت با پيلداران چه كرد؟ (۱) آيا نيرنگشان را بر باد نداد؟ (۲) و بر سر آنها، دسته دسته پرندگانى «اَبابيل» فرستاد. (۳) [كه‌] بر آنان سنگهايى از گل [سخت‌] مى‌افكندند. (۴) و [سرانجام، خدا] آنان را مانند كاه جويده‌شده گردانيد. (۵)

سوره فیل، صد و پنجمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام جای گرفته است. این سوره به این دلیل سوره فیل نامیده شده که به داستان اصحاب فیل می‌پردازد؛ اصحابی که به قصد خراب‌کردن کعبه از سرزمین خود حرکت کردند و خداوند مرغان ابابیل را به سوی آنان فرستاد و مرغان با باریدن کلوخ‌های سنگی بر سر آنان هلاکشان کردند. بنابر نظر برخی از مراجع تقلید، اگر کسی بخواهد سوره فیل را در نمازهای واجب یومیه بعد از سوره حمد بخواند، بنابر احتیاط باید سوره قریش را به همراه آن بخواند؛ زیرا این دو سوره در حکم یک سوره‌اند. در فضیلت تلاوت سوره فیل از امام صادق(ع) نقل شده است خواندن آن در نمازهای واجب موجب می‌شود در روز قیامت تمامی موجودات عالم شهادت دهند كه او از نمازگزاران بوده است؛ پس خداوند شهادت آنان را می‌پذیرد و دستور می‌دهد او را وارد بهشت کنند.