۲۸. «از جادو تا دارو؛ بخش سوم گفت‌وگو با حامد طباطبایی، از سه گانه «کاوشی در بیماری و درمان‌های روان
154Description
اپیزود ۲۸ پادکست فلسفه علم، بخش سوم و پایانی از گفت‌وگوهای ۳گانه با دکتر حامد طباطبایی است.
حامد طباطبایی استاد فلسفه روانپزشکی در دانشگاه کینگز کالج لندن است.
در ۳ اپیزود ۲۶، ۲۷ و ۲۸ با حامد درباره چالش تعریف و تشخیص بیماری‌های روان، جنبش‌های ضدروانپزشکی و چرایی ظهور فلسفه رواندرمانی، رفتار درمانی شناختی (CBT)، درمان‌های روانکاوانه و فروید، روان‌شناسی‌های عامیانه و زرد، خودیاری و توسعه فردی و از همه مهمتر چالش‌های پزشکی مبتنی بر شواهد در روانپزشکی گفت‌وگو کردیم.
مشخصا در اپیزود ۲۸ به چالش‌های پژوهش بالینی در داروهای روان، بررسی نظریه‌های مبتنی بر ارتباط اختلال روان با تغییرات شیمیایی در مغز و چالش‌های اخلاقی مواجهه با درمان‌های غیرعلمی از قبیل جن‌گیری و جادوگری می پردازیم و در نهایت این پرسش را مطرح میکنیم که آیا همه چیز را باید به اتاق تراپیست یا درمان برد؟
ما بر این باوریم شنیدن این ۳ اپیزود از پادکست فلسفه علم تنها برای علاقه‌مندان به موضوعات فلسفی نیست؛ بلکه برای هر کسی است که دغدغه سلامت روان و ارتقای بهزیستی و شادکامی خودش، عزیزان و جامعه خود را دارد.
صفحه مهمان برنامه در دانشگاه کمبریج برای معرفی دقیق‌تر:
https://www.hps.cam.ac.uk/directory/tabatabaeighomi
آدرس پادکست ادبی حامد طباطبایی، عرصه سیمرغ:
لینک کتاب معرفی شده در اپیزود:
https://joannamoncrieff.com/2020/10/06/how-little-we-really-know-about-psychiatric-drugs/
حمایت مالی:
پادکست فلسفه علم رایگان است و شنوندگان هیچ مسئولیت اخلاقی، قانونی یا عرفی برای پرداخت هزینه ندارند. اگر خواستید لطف کنید و به ارتقای کیفیت و بقای این پادکست کمک کنید، از لینک‌ها و روش‌های زیر می‌توانید حامی مالی پادکست فلسفه علم باشید:
https://cheraghprize.com/donate/
شماره کارت جهت حمایت مالی:
6219861939199880
حساب پی‌پل و وایز برای پرداخت‌های خارج از ایران:
PayPal: https://www.paypal.me/Ammousavy
Wise: https://wise.com/pay/me/seyedamirhassanm
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-------
هدیه‌ی شما شنوندگان پادکست فارسی:
۱-تپ‌سی‌شاپ؛ پلتفرم خرید آنلاین (کلیک کنید)
نخفیف ۱۵۰هزارتومانی برای سفارش اول با کد هدیه: rata1404
۲- خانومی؛ پلتفرم عرضه محصولات آرایشیوبهداشتی (کلیک کنید)
نخفیف ۱۵۰هزارتومانی برای سفارش اول با کد هدیه: kh15
۳-ازکی؛ پلتفرم مقایسه و خرید آنلاین بیمه (کلیک کنید)
تخفیف ۹٪ بیمه شخص ثالث با کد هدیه: rata1404
۴-توسن‌تکنو، تجهیزات پرداخت الکترونیک (کلیک کنید)
نخفیف ۵۰۰هزارتومانی برای سفارش اول دستگاه کارتخوان با کد هدیه: rata1404
تماس برای تبلیغات: info@newshacast.com
United States
دقیقا همان گونه که حامد گفت مسأله اینجاست که وقتی در لبه علم قدم میگذاریم و به هستی می‌نگریم، آنجاست که جزمیت ها نمایان می‌شوند. و بی پناهی ما عیان و عیان تر و اینجاست که مفر رهایی(اگر ممکن باشد) شاید دیگر نه از پاسخ های جزمی، اینجا پاسخ های جزمی علمی که برده ساز هستند، که نیاز به اندیشیدن و اندیشیدن هزار باره داریم نه توهم یافتن پاسخ های جزمی.
روش صحیح پرداختن و سنجش چیزی از جنس کیفیت مثل روان، با مطالعات کیفیست نه کمی! و بعد نتایج مطالعات کیفی گسترده را شاید بتوان در قالب اعداد و ارقام و قابل قضاوت تر در دسترس گذاشت
به زبان دقیق تر منظورم این هست که ماهیت بیماری های روان پزشکی و روانی قابل سنجش با اعداد و ارقام نیست و مطالعات کمی لزوما تمام ابعاد آن را اصلا نمیتواند که اندازه گیری کند، پس اینکه در تعاریف و درمان و اثر بخشی روش های درمنی این بیماری ها ملاک هایی چون EBM آن هم با تایید مطالعات کمی را ملاک قرار دهیم، اساسا کار اشتباهیست! به ویژه اینکه تنها دلیل این انتخابمون عدم وجود روش دیگری تا به اینجای کار است. به نظرم جای بحث در مورد ارزش مطالعات کیفی در این اپیزود ها و در این مبحث اساسا خالی بود
با سلام و احترام و تشکر و از زحماتتون نکته ای که در گوش دادن به این سه اپیزود در ذهنم پر رنگ شد این هست که با توجه به اینکه فعلا تنها تعریفی که برای علمی بودن یک موضوع قائل هستیم، قابل سنجش بودن آن هست، چرا باید تلاش کنیم برای گنجاندن هر موضوعی در تعریف علم ملاک سنجش مشابه و یکسانی برای تمام آن ها قائل شویم؟ اینکه چیزی را علمی بپذیریم که قابل سنجش باشد قبول، ولی چرا اگر فعلا هنوز ملاک سنجش دقیقی برای یک موضوع پیدا نکردیم تلاش میکنیم با میزان های موجود آن را به زور بسنجیم؟! ادامه در کامنت بعد...
درود بر شما لذت بردم و چقدر آموختم
بسیار بسیار بسیار عالی بود ،درست بود و آگاه کننده، بر خلاف عوام زدگی
سلام آقای دکتر حامد بسیار انسان توانمند و قدرتمند نشان می‌دهد و حتما اینگونه هست. اما اینکه در همه چیز اظهار نظر بفرمایند می‌شوند همان عرفانی که مولانا نماینده آن هست
عالی
آقای صفاریان پور بابت توضیحات پایانی شما، راجع به مشاوره و اتاق درمان، ممنونم. به نظرم این چند قسمت، آنچه برای پنجاه درصد جواب بود را نفی کردند، منتها چیزی از جنس علم جایگزین اش نکردند. و این گفتگو به نظرم اورلب های زیادی با آنچه که در متاورس اتفاق میوفتد دارد.
۳- اگه من دکتر اون دختر بودم، خیلی ساده، براش توضیح میدادم ک تجربه تو بعد علمی نداره و قابل تکثیر نیست ولی خوشحالم ک نتیجه گرفتی! ۴- اگر کسی ب هر طریقی تجربه/(توهم تجربه (شاید از نظر شما)) متافیزیک (بد علم طبق ادبیات فلسفه علم) داشته باشه، با هر درجه علمی و هز جایگاهی، اصلا این حرفا رو راجع ب بی اعتباری این چیزا، نخواهد شنید. نمیدونم ایا اماری در این زمینه وجود داره یا نه ولی شاید تا ۴۰-۵۰ درصد ادمها حداقل یک تجربه (شاید توهم) رو داشتن
سپاس ب نظرم اشتیاق ما/علم، برای تکثیر و تولید عالم/دانشمند، در زمینه روان، شاید خیلی امکان‌پذیر نباشه یا دست کم به راحتی امکان‌پذیر نباشه . چند زاویه: ۱- از این زاویه چقدر بررسی انجام شده، که آیا چند درصد ادما با مراجعه ب روانشناس حالشون بدتر شده؟ (متناظر با اون اماری که اگه اشتباه نکنم ۲۰ یا ۳۰٪ مرگ و میر در امریکا از تشخیص اشتباه پزشکان هست) ۲- اگر از اهمیت روان شناسی کاسته بشه، ب نظر میرسه نتیجش این میشه که مردم باید برای کوچکترین چیزا دارو مصرف کنن ۳- اگه من دکتر اون دختر بودم، خیلی ساده،
بسیار جالب بود سپاس از شما🙏
تجربه‌ی فردی در نشان دادن اثربخشی درمان ، بی اعتبار است ؛ دکتر کیارش آرامش
گفتاردرمانی یه چیز دیگه‌ست امیرحسن جان
نگراني اقاي صفاربان پور دراخراپيزود به جا بود خصوصا براي عامه چون جداكردن مناقشات علمي از انچه شبه علم براي ردكردن علم به كار ميبره سخت است و برخي اشتباه برداشت ميكنند
یکی از بدترین اپیزودها. اگه همه یاد می‌گرفتیم در مورد چیزی که نمی‌دونیم اظهار نظر نکنیم جهان احتمالأ در سکوت عظیمی فرو میرفت
بسیار عالی بود دکتر خودت پاس دادی خودت گل زدی تناقضم کم بود اضافش کردی
سلام این سه اپیزود برای من متفاوت بود نه برای محتوا، برای رفتارهای اپیرحسن موسوی و سیاوش. این حجم از خشم درک نمیکردم و ندیده بودم. خشم نسبت به همجنسگرایی فوکو، لازم بود اون حرف با اون لحن زده بشه؟ چه چیزی اضافه میکرد به بحث؟ خشم نسبت به رواندرمانی و رواندرمانگران. پول بدیم یکی بگه آهاااا. زیر سوال بردن نیازهای روانی انسان و میل به شنیده شدن، درک شدن و در نهایت بینش پیدا کردن کجاش انقدر مسخره میتونه باشه؟ انتظار رفتار غیر حرفه‌ای نداشتم ازشون
راستش هرچی شما براتون گره ذهنی تو این چند اپیزود باز شد من حسابی مغزم گره خورده
دوست داشتم به این سوال پاسخ بدین که هدف از ساخت این اپیزودها چی بود؟ قرار بود چه کمکی بکنه به مخاطب؟ اگر هدف بدبینی به پروسه درمان توسط روانشناسا و روانپزشکا، بی اعتمادی به درمان دارویی بود به نظرم تا حد خوبی موفق بودین. اگر هدف فقط طرح یک سری سوال تو ذهن مخاطب بود که نتیجه اش شد مطرح کردن یک عالمه سوال پراکنده، بی پاسخ گذاشتنشون و سردرگم کردن مخاطب با اقیانوسی از سوالات به عمق یک سانتی متر بود.