ممکنه تصور کنید که شنونده خوبی هستید. افراد زیادی مانند شما فکر میکنند و این به خاطر ارزیابیشون از یکسری مهارتهاییه که دارن. تجربه نشون داده که اکثر مردم فکر میکنن که این سه مهارتی که در ادامه بهش اشاره میکنم اونارو تبدیل به یه شنونده خوب میکنه:

1.     وقتی که طرف روبه رو صحبت میکنه صحبت نکنیم

2.     از طریق حالات صورت و آواهای مختلف نشون بدیم که داریم گوش میدیم

3.     قادر باشیم چیزی که دیگران گفتن رو تکرار کنیم مخصوصا اگه بتونیم کلمه به کلمشو بیان کنیم.

در واقع بیشتر توصیه‌های مدیریتی در خصوص شنوندگی، انجام سه مورد یاد شده رو پیشنهاد می‌کنند و درکنار اون، شنونده رو تشویق می‌کنن تا در زمان صحبت گوینده به سکوت کردن ادامه بدن، با کله یا گفتن الفاظی مثل «آهان» به تایید و تشویق گوینده بپردازن و بعد از صحبت گوینده به اون بگن: «خب بذار مطمئن بشم که منظورتو متوجه شدم، چیزی که تو میگی یعنی...» و سپس حرفهای گوینده رو از این راه تکرار کنن. اما تحقیقات اخیر نشون میدن که این نوع رفتار به هیچ عنوان نمایانگر مهارت بالا در شنوندگی نیست.

در برنامه ای‌ که به منظور تربیت مدیران برای تبدیل شدن به رهبران (coaches) بهتر طراحی شده بود، محققان با بررسی اطلاعات به دست آمده از رفتار 3492 شرکت کننده به نتایج جالبی رسیدن. به عنوان بخشی از این برنامه، مهارتهای رهبری این افراد توسط دیگران به صورت 360 درجه ارزیابی شد. بعد افرادی که معمولا به عنوان بهترین شنوندگان شناخته می‌شن، شناسایی شدن .

پس از شناسایی این افراد، محققین اونا رو با سایر شنوندنگان مقایسه کردن و بعد از انجام 20 آزمایش مختلف، شاهد تفاوت‌های قابل توجهی شدن. با توجه به نتایج به دست اومده، تفاوت بین شنونده های عالی و متوسط مشخص شده و با بررسی اطلاعات موجود، همکار این افراد یا به قولی همون فرد گوینده مشخص کرد که این شنوندگان چه خصوصیاتی دارن که اونا رو نسبت به بقیه متمایز میکنه. محققین نتایج به دست اومده رو به چهار دسته تقسیم کردن که در ادامه به اونا میپردازم