چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری ۴۴۳

به جان او که گرم دسترس به جان بودی ۴۴۲

چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی ۴۴۱

سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی ۴۴۰

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی ۴۳۹

سبت سلمی بصدغیها فوادی ۴۳۸

ای قصه‌ی بهشت ز کویت حکایتی ۴۳۷

آن غاليه‌خط گر سوی ما نامه نوشتی ۴۳۶

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی ۴۳۵

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی ۴۳۴

ای که بر مه از خط مشکین نقاب انداختی ۴۳۳

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی ۴۳۲

لبش می‌بوسم و درمی‌کشم می ۴۳۱

به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می ۴۳۰

ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می ۴۲۹

سحرگاهان که مخمور شبانه ۴۲۸

چراغ روی تو را شمع چرخ پروانه ۴۲۷

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه ۴۲۶

دامن‌کشان همی‌شد در شَرب زرکشیده ۴۲۵

از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای ۴۲۴