نامه‌های کافکا به فلیسه نه فقط مکاتبات عاشقانه‌اند، بلکه پنجره‌ای به جهان ذهنی، ترس‌ها، آرزوها و تعارضات درونی او هستند. چند نکته بارز:

1. یکی از مضامین اصلی این نامه‌ها، کشمکش درونی کافکا میان میل به برقراری رابطه انسانی و در عین حال تمایل قوی او به تنهایی است. او ترس دارد که ازدواج یا رابطه دائمی ممکن است کار نویسندگی‌اش را مختل کند.
2. در نامه‌ها، احساس‌های بی‌قراری، شک، حسادت، خودآزاریِ کلامی، ترس از رها‌شدن و عدم کفایت دیده می‌شود. کافکا مدام درباره کیفیت رابطه، آینده و واکنش فلیسه دچار شک است.
3. برخلاف آنچه ممکن است از نویسنده‌ای بزرگ انتظار داشته باشی، کافکا در نامه‌هایش به جزئیات خیلی کوچک زندگی روزانه، حالات روحی و جسمی، کار و مشکلات مالی هم می‌پردازد. این ترکیب جزئیات کوچک با احساسات عمیق، جذابیت خاصی به نامه‌ها داده است.
4. دوره مکاتبه با فلیسه، دوره‌ای است که کافکا برخی از معروف‌ترین آثارش را نوشته (مثل مسخ، در مستعمره محکوم و آغاز مقدماتی برای محاکمه)
5. برخی منتقدان معتقدند که همین رابطه مکاتبه‌ای به او انرژی و سوخت الهام می‌داد؛ حتی گاهی نامه‌ها موضوع یا زمینه مفهومی برای آثارش بودند.
6. رابطه آن‌ها چند بار به نامزدی انجامید و چند بار متوقف شد. در نهایت در سال ۱۹۱۷ رابطه به قطعیت پایان یافت.
7. یکی از عکس‌های جالب در آرشیو ملی اسرائیل نامه‌ای است که کافکا قصد داشت به فلیسه بفرستد اما ارسال نکرد؛ نشانگر هزینه روانی که او بر رابطه‌اش وارد می‌کرد.

Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.