رابطه‌ی فرانتس کافکا و میلنا یزنسکا یکی از زیباترین و در عین حال دردناک‌ترین فصل‌های زندگی کافکاست — رابطه‌ای که بیش از هر چیز در نامه‌ها شکل گرفت، نه در دیدارها.

میلنا در سال ۱۹۲۰ مترجم جوانی از پراگ بود که داستان‌های کافکا را از آلمانی به چک ترجمه می‌کرد. از طریق همین کار، نخستین تماس میان آن دو شکل گرفت. میلنا زنی باهوش، جسور، اجتماعی و روشنفکر بود؛ در حالی‌که کافکا، گوشه‌گیر، بیمار و پر از اضطراب. اما در تضاد میان این دو روح، چیزی جادویی پدید آمد: عشق از فاصله.

میلنا ازدواج کرده بود (هرچند رابطه‌اش سرد بود) و فاصله‌ی جغرافیایی و روحی‌شان عمیق‌تر می‌شد. در نهایت، کافکا ارتباط را قطع کرد. اما هیچ‌گاه از میلنا جدا نشد — تا پایان عمر، در یادداشت‌هایش از او با احترامی عمیق یاد می‌کرد.

میلنا بعدها روزنامه‌نگار و فعال ضد‌نازی شد و در اردوگاه کار اجباری جان باخت. نامه‌های کافکا به او بعد از مرگش منتشر شدند و به‌نوعی، وصیت‌نامه‌ی عاشقانه‌ی روحیِ کافکا به شمار می‌آیند.

رابطه‌ی کافکا و میلنا بیش از آن‌که داستان دو نفر باشد، داستان عشقی‌ست میان روح و زبان. 

در پادکست یکی دیگه از پادکستهامون رو هم معرفی کردیم. پادکست شب تاب.

شب تاب رو میتونید از لینک زیر پیدا کنید:

https://castbox.fm/va/3675888

Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.