اتحادیه اروپا با اکثریت آرا، طرح توقف تدریجی واردات گاز روسیه را تا پایان ۲۰۲۷ تصویب کرد؛ تصمیمی که به‌رغم مخالفت مجارستان و اسلواکی، بخشی از تلاش بروکسل برای جلوگیری از تأمین مالی ماشین جنگی روسیه در اوکراین است.اکثریت کشورهای عضو اتحادیه اروپا موافقت خود را با توقف واردات گاز از روسیه تا پایان سال ۲۰۲۷ اعلام کردند. وزیران انرژی این اتحادیه امروز دوشنبه ۲۰ اکتبر (۲۸ مهر) به قانونی رأی دادند که توقف تدریجی واردات گاز از روسیه را پیش‌بینی می‌کند.

اسلواکی و مجارستان که همچنان مقادیر زیادی گاز از روسیه وارد می‌کنند، در این رأی‌گیری شکست خوردند.

بر اساس اطلاعات کمیسیون اروپا، گاز روسیه چه از طریق خطوط لوله و چه به صورت گاز طبیعی مایع، در سال گذشته حدود ۱۹ درصد از واردات گاز ۲۷ کشور عضو اتحادیه را تشکیل داده است.

به گفته کمیسیون، حدود یک‌سوم این میزان بر اساس قراردادهای کوتاه‌مدت تأمین می‌شده که فسخ آنها آسان‌تر است. مطابق پیش‌نویس قانون، این نوع تحویل‌ها باید حداکثر تا ۱۷ ژوئن سال آینده متوقف شوند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

تحویل گاز روسیه از طریق خط لوله به کشورهایی که به آب‌های آزاد و بنادر دسترسی نداشته و قراردادهای بلندمدتی تا پایان سال ۲۰۲۷ دارند، از این قاعده مستثنا هستند.

برای چنین کشورهایی جایگزین کردن گاز روسیه با گاز طبیعی مایعی که از طریق کشتی تحویل داده می‌شود، دشوارتر است. به‌ویژه مجارستان و اسلواکی می‌توانند همچنان در دو سال آینده به واردات مقادیر زیادی گاز از روسیه ادامه دهند.

این قانون بندی را نیز برای شرایط اضطراری در نظر گرفته است. بر اساس این بند، اگر "ناگهان" تأمین انرژی یک یا چند کشور عضو "در معرض خطر جدی" قرار گیرد، کمیسیون اروپا می‌تواند ممنوعیت واردات را موقتا لغو کند.

حال کشورهای اتحادیه اروپا باید با پارلمان اروپا درباره این پیش‌نویس قانون وارد مذاکره شوند. لارس آگارد، وزیر انرژی دانمارک، نسبت به تصویب این قانون تا شروع سال نو میلادی ابراز امیدواری کرده است.

پیام صریح اروپا در "نه" گفتن به گاز روسیه

اتحادیه اروپا، پس از دو سال جنگ در اوکراین و یک بحران انرژی بی‌سابقه، اکنون در آستانه قطع یکی از آخرین شریان‌های اقتصادی روسیه، یعنی گاز، قرار گرفته است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

با رأی اکثریت اعضا به طرح توقف کامل واردات گاز روسیه در پایان سال ۲۰۲۷، بروکسل عملاً در حال بازطراحی نقشه ژئوپولیتیک انرژی اروپا است؛ مسیری که نتیجه آن در صورت تحقق، نه فقط "تنبیه پوتین"، بلکه بازآفرینی استقلال راهبردی اروپا خواهد بود.

با این حال، این تصمیم درون اتحادیه اروپا اجماعی مطلق ندارد. مجارستان و اسلواکی همچنان وابسته به خطوط لوله روسیه‌اند و اکنون نه تنها نگران زمستان‌های پیش رو، بلکه بیمناک افزایش هزینه انرژی و فشار افکار عمومی هستند.

گرچه پیش‌نویس قانون چنین کشورهایی را تحت شرایطی تا ۲۰۲۷ مستثنا کرده، اما پیام سیاسی بروکسل کاملاً روشن است: اروپا می‌خواهد نقطه پایانی بر دوران "وابستگی به کرملین" بگذارد.

این تصمیم بخشی از فرایندی گسترده‌تر، شامل تحریم نفت و زغال‌سنگ روسیه، سرمایه‌گذاری کلان در گاز مایع و انرژی‌های تجدیدپذیر، و تقویت زیرساخت انتقال گاز میان کشورهای عضو، خواهد بود.

اروپا می‌داند که چنین گذاری بی‌هزینه نخواهد بود و ریسک‌هایی را در حوزه‌های قیمت انرژی، رقابت‌پذیری صنعتی و امنیت عرضه به دنبال خواهد داشت. اما از نگاه بسیاری از پایتخت‌های اروپایی، هزینه تبدیل انرژی به جنگ‌افزار توسط روسیه، در بلندمدت سنگین‌تر از هزینه رهایی از آن است.