همنشین بهار: بگیر و ببند و کُشتار، در آغاز انقلاب
Update: 2022-02-14
1
Description

<iframe loading="lazy" title="بگیر و ببند و کُشتار، در آغاز انقلاب" width="500" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/Fcz7ogISboU?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>
«به نام و نیرو و یاری آفریدگار اورمزد و امشاسپندان؛ سروران خوب نیکوکار، و همه ایزدان مینو…»
در این بحث از کسانی یاد میکنم که در اوائل انقلاب با بگیر و بببند و کشتار روبرو شدند و بسیاری از ما و من نیز،
وقایع اتفاقیه را با ضرورت انقلاب، توجیه کردیم.
دوستان دانشور و فرهنگورز، بین کسانیکه نامشان را نوشتهام، دو نفر مرا بسیار آزار دادند. یکیشان سرهنگ منصور زمانی مسؤول اول زندان قصر بود که متاسفانه خودش نیز یکبار با خشونت تمام در زدن کابل شرکت کرد. از اشاره به نام دیگر میگذرم.
واقعش وقتی تیرباران شدند خوشحال نشدم و هم اینک نیز برایشان طلب رحمت میکنم. آنها علی رغم شرکت در ستم زمان خویش و آزار زندانیان سیاسی، میهن خویش را دوست داشتند. قبل از ورود به بحث، این سؤال را در میان میگذارم بگیر و ببند و کشتار،
جز آنکه انقلاب را زمین زد و آلود، چه تاثیری داشت و چه دردی را دوا کرد؟
توجه داشته باشیم که ارزش و اهمیت پرسش، بالاتر از پاسخ است.
تیز برداشتی تو ای مطرب – این به آهستگی توان کردن
این گران زخمهای است نتوانیم – رقص بر پرده گران کردن
یک دو ابریشمک فرو تر گیر – تا توانیم فهم آن کردن
۲۳ بهمن ماه ۱۳۵۷
سپهبد عبدالعلی بدرهای فرمانده نیروی زمینی شاهنشاهی و فرمانده گارد جاویدان ترور شد.
او را در مقر فرماندهی از پشت به رگبار مسلسل بستند. در همین روز، هلیکوپتر سپهبد عیسی بقراط جعفریان فرمانده لشکر جنوب و استاندار پیشین خوزستان که از اهواز به سوی پایگاه وحدتی در پرواز بود، در نزدیکی هفت تپه خوزستان سرنگون گشت و گفته میشود هدف قرار گرفته بود.
در آن واقعه سپهبد جعفریان، استوار حدادی و یک همافر کمک خلبان هلیکوپتر و دو سرنشین دیگر هلیکوپتر جان باختند. همان روز سرلشکر بیگلری جانشین فرمانده گارد جاویدان با گلولههایی که رانندهاش به وی شلیک کرد جان باخت. سرتیپ علی وفایی معاون لشکر زرهی قزوین هم در خیابان شهباز به گلوله بسته شد.
۲۵ بهمن ماه ۱۳۵۷
سرهنگ سعید عین القضاتی معاون ساواک همدان به قتل رسید. همان روز با حمله به شهربانی تویسرکان، سرهنگ احمد ضیایی کوهی سرخی، رئیس شهربانی و چند نفر دیگر کشته شدند.
به شهربانی اردبیل هم حمله شد و چند تن از مأموران جان باختند.
۲۶ بهمن ماه ۱۳۵۷
ارتشبد نعمتالله نصیری، سپهبد مهدی رحیمی، سرلشکر رضا ناجی و سرلشکر منوچهر خسروداد تیرباران شدند.
۲۷ بهمن ماه ۱۳۵۷
ارتشبد علیرضا ذاکری، ارتشبد علی خردمند، ارتشبد حسامالدین رجبزاده، ارتشبد محمدعلی شهبازی، سپهبد اصغر جلالی، سرتیپ شهنام، سرلشکر شمس تبریزی، فرماندار نظامی اهواز و معاونش سرتیپ تابعی
۲۸ بهمن ماه ۱۳۵۷
سپهبد ایرج مقدم رئیس تسلیحات ارتش، در پهنه صنایع نظامی ارتش در سلطنت آباد کشته شد. روزنامهها نوشتند که وی با اسلحه کمری خودکشی کرد.
سپهبد مقدم در دولت ازهاری وزیر نیرو بود. در همین روز، گروهبان دوم احمد رضا طاهری و سرپاسبان محمد علی نبیاللهی مأموران شهربانی نجف آباد، ترور شدند.
اول اسفند ۱۳۵۷
سرلشکر پرویز امین افشار فرمانده تیپ لشکر گارد شاهنشاهی، سرلشکر نعمتالله معتمدی فرمانده تیپ زرهی قزوین و فرماندار نظامی این شهر، سرتیپ منوچهر ملک، معاون سرلشکر معتمدی و سرتیپ حسین همدانیان رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کرمانشاه تیرباران شدند.
دوم اسفند ۱۳۵۷
ستوان یکم فلاح اصغری در اتاق نگهبانی افسران ترور شد.
چهارم اسفند ۱۳۵۷
سروان منیر طاهری، افسر شهربانی رودسر تیرباران شد.
هفتم اسفند ۱۳۵۷
محمدحسین نادری از مسؤولان ساواک اصفهان اعدام شد.
نهم اسفند ۱۳۵۷
ستوان غلامعلی الیاسی رئیس ژاندارمری خوانسار تیرباران شد. کمی بعد سروان اصغر افاضلی گلپایگانی هم اعدام شد.
(در مورد سروان اصغر افاضلی، موضوعی را که اطلاع دارم مینویسم. ایشان محل فعالیتش در شهر قم بود، و شماری از لات و لوتها از او دل خوشی نداشتند چون وی مانع آزار آنها به مردم، بویژه زنان و دختران جوان بود. بعد از انقلاب که دستگیر شد، برخی از همین افراد با طرح ادعاهای نادرست از او شکا
Comments
In Channel




