همنشین بهار: حملات ۱۱ سپتامبر The September 11 attacks
Update: 2021-09-16
Description
<iframe loading="lazy" title="یک بار دیگر یازده سپتامبر Once again September 11" width="500" height="375" src="https://www.youtube.com/embed/fFgbi0wF-Kg?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>
حملات ۱۱ سپتامبر The September 11 attacks، که به آن ۹/۱۱ هم گفته می‌شود، اشاره به سلسله‌ای از حملات انتحاری است که در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، در آمریکا انجام شد. بنا بر روایات رسمی، صبح آن روز، ۱۹ تن از اعضای القاعده، چهار هواپیمای تجاری – مسافربری را ربودند. هواپیماربایان، دو هواپیما را در فاصله‌های زمانی گوناگون به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در شهر نیویورک زدند. در نتیجه این دو برخورد، همه مسافران به همراه عده بسیاری که در ساختمان‌ها حضور داشتند، کشته شدند. هر دو ساختمان، اندکی بعد فرو ریختند و آسیب‌های زیادی به ساختمان‌های پیرامون زدند. گروه هواپیماربایان، هواپیمای سوم را به پنتاگون، واقع در ارلینگتون در ویرجینیا زدند. هواپیمای چهارم اما در حوالی ایالت پنسیلوانیا، سرنگون شد. حمله به افغانستان و برکنارکردن طالبان از قدرت، ازجمله واکنش‌های آمریکا به این واقعه بود. گفته می‌شود که حادثهٔ ۱۱ سپتامبر، همانند حملهٔ ژاپن به بندر پرل هاربر، تاریخ آمریکا را تغییر داده‌است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
واقعه ۱۱ سپتامبر، تروریستی و ضد انسانی بود
در شروع این بحث روی سه نکته تأکید می‌کنم:
۱- من سنخیتی با افکار واپسگرایانه و پوسیده که مرتجعین به آن رنگ و لعاب شریعت زده‌اند ندارم. واقعه ۱۱ سپتامبر را نیز که بدون شک تروریستی و ضد انسانی بود مثل هر انسان صلحدوستی محکوم می‌کنم.
۲- معتقدم اندیشه‌های زلال پدران بنیان‌گذار Founding fathers و امثال جرج واشینگتن و توماس جفرسون و جیمز مدیسون…براستی ستودنی است. مردم شریف ضدجنگ را در ایالات متحده، نباید با جنگ‌افروزان، شرکت‌های غارتگر چند ملیتی و نمایندگان سیاسی‌شان یکی گرفت. آمریکا تنها در امثال لیندسی گراهام و تام کاتن و روپرت مُرداخ و جان بولتون و، سرمایه سالاران لاکهید مارتین و نورتروپ گرومن… خلاصه نمی‌شود.
۳- به تئوری توطئه Conspiracy Theory اعتقادی نداشته و ندارم. همه چیز را بیهوده و عبث پنداشتن، پشت هر رویداد دسیسه و دست‌های پنهان دیدن، و به جعلیات شبه علمی چسبیدن بی‌معنا است. هستند کسانیکه در رفتن انسان به کره ماه هم شک داشته، مَنقاش به دست اینجا و آنجا توطئه کشف می‌کنند و پشت هر کاسه‌ای به دنبال نیم کاسه می‌گردند.
▬ اگرچه این نگاه ساده‌ساز را که در پشت هر رویدادی یک توطئه مخفی و عواملی نهان وجود دارد، در فیلم‌های هالیوودی هم می‌توان دید. فیلم‌هایی که کلیشه اصلی‌شان دشمنان مریخی و آدمخوارانی است که دسیسه چیده‌اند تا تمدن بشر را نابود کنند،
▬ اگرچه در درون هر انسانی یک دائی جان ناپلئون، خفته‌است که با کوچکترین تلنگری بیدار می‌شود و می‌خواهد پشت ورق را هم بخواند. فیلم نوازندهٔ پیانو از پولانسکی، تئوری توطئه از مل گیبسون، و بخصوص فیلم مترجم ساخته سیدنی پولاک و… آنچه را گفتم به تصویر کشیده‌است.
▬ اگرچه تئوری توطئه(تو مو می‌بینی و من پیچش مو)، ریشه در واقعیت‌های تلخ زندگی مردمی دارد که همواره با دوز و کلک ستمگران روبرو بوده‌اند، اما…
اما از آنجا که جهان از بدو پیدایش تابع تغییرات و کنش و واکنش‌های استوار بر قوانین علمی و دقیق بوده و لحظه‌ای نمی‌توان بقای آن‌را در نبود این قوانین تصّور نمود، به تئوری توطئه باور ندارم. البته، ارائه اسنادی که گزارشات رسمی را به چالش می‌کشد، ربطی به تئوری توطئه که با توسّل به آن پرسش‌ها را لوث می‌کنند، ندارد….
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یازده سپتامبر شاهکار سازماندهی و لجستیکی
از ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ و آن طوفان شوم که گرد و خاکش را به همه جهان پاشید، ساختار نظام بین‌المللی را از دوقطبی یکجانبه‌گرا به تک‌قطبی یکجانبه‌گرا تبدیل نمود و برای «جهانی کردن سرمایه»، جهانی را به جنگ و جنایت کشید، سال‌ها گذشته‌است. با محکوم کردن قاطع آن جنایت هولناک که بذر ستم و بی‌اعتمادی کاشت و پس لرزه‌هایش تمام ناشدنی است، آن را مرور می‌کنیم.
در این بحث به «ویدئوی جلال‌آباد» Jalalabad Video هم که کمتر مورد بحث قرار گرفته اشاره خواهم نمود. در ویدئوی مزبور بن لادن تهدید به سلاح اتمی هم می‌کرد!
ــــــــــــــــ
یک سال و نیم پیش از واقعه دردناک ۱۱ سپتامبر، اقتصاد آمریکا پس از یک دهه رونق، دچار بیماری و بحران عمیقی شد و خود را در سقوط تدریجی بازار بورس نسدک NASDAQ که شامل سهام بسیاری از شرکت‌های تولیدی به ویژه کامپیوتری بود، نمایان کرد. «داو جونز اینداستریال» (Dow Jones Industrial Average (DJIA یعنی معیار سنجش رشد یا کاهش سرمایه‌گذاری در واحد زمان، نسبت به واحد زمان قبلی، نشان داد بحران اقتصادی خیلی جدّی است.
بسیاری از سهام‌داران، سرمایه‌های کلان خود را از دست دادند. تولید صنایع بزرگ، سیر نزولی را آغاز کرد و بیکاری بی‌سابقه‌ای گریبان کارگران و کارکنان کارخانه‌ها و شرکت‌ها را گرفت…
سه هفته پیش از ۱۱ سپتامبر، نیویورک تایمز، در مهم‌ترین مقاله خودش که در صفحه اول چاپ شد، ابراز نگرانی کرد که سرمایه‌داری جهانی، در برابر رکودی با دامنه بسیار گسترده قرار گرفته‌است.
برگردیم به ۱۱ سپتامبر که به قول «فن بولو» Von Bulow از مسئولین سابق کمیسیون امنیت در پارلمان آلمان، شاهکار سازماندهی و لجستیکی بوده و به تعبیر «الیور استون» Oliver Stone کارگردان فیلم مرکز تجارت جهانی، آنقدر بزرگ و غریب است که هیچ کارگردان و نویسنده‌ای نمی‌تواند آن را به درستی تصویر کند.
از آن حادثه تروریستی پُر رمز و راز که طالبان نفت و دلار زیر عَلمَ‌ش سینه زدند و از نردبانش بالا رفتند تا از بام جهان، منافع درازمدت خود را رَصد کنند مدت‌ها گذشته و ظاهراً بازی پایان‌یافته و صحبت از آن دیگر موردی ندارد.
اما واقعش این است که تبلیغات رسانه‌ای در جهت «تئوری توطئه» Conspiracy Theory موفقیت‌آمیز نبوده و تردیدها پایان نیافته‌است و نمی‌توان اهل نظر را با این توجیه که مرتجعین هم، در آن ماجرا اما و اگر می‌کنند و «مگر شما هوادار بن لادن هستی؟»، از پرسش بازداشت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ارزش و اهمیّت پرسش بالاتر از پاسخ است
در آمریکا و اروپا اندیشمندانی چون پروفسور «بورس لارنس» Bruce Lawrence، «فلیپ راجر»، «پیتر سکون»، «ریچارد کلارک»، «تری میسان»، «دیوید ری گریفن» David Ray Griffin، «نوام چامسکی» و… دست از سؤال برنمی‌دارند.
«مایکل مور» کارگردان فیلم فارنهایت ۱۱ سپتامبر، رابطه خانوادهِ بوش و بن‌لادن را که از دهه ۱۹۷۰ تداوم یافته زیر سؤال می‌بَرد و در فیلم مستند خودش می‌پرسد در حالی که تمامی پروازها بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر لغو و هواپیماهای مسافربری زمین‌گیر شده بودند، روی چه حسابی آقای بوش اجازه می‌دهد ۲۴ نفر از اعضای خانواده بن‌لادن با هواپیما از آمریکا خارج شوند؟
بعدازظهر سیزدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ در حالی که حتی قو در آسمان آمریکا نمی‌پرید هواپیمای کوچکی از فلوریدا همراه با مسافرانی ویژه به پرواز در می‌آید، سپس عزیز کرده‌ها با تدابیر شدید امنیتی به کنتاکی منتقل می‌شوند و خاک آمریکا را ترک می‌کنند. روزنامه‌نگار مشهور آمریکایی «کریگ آنگر» این داستان را رو کرد و رابطه درازمدت
Comments
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
