مهم، فهم و اجرای اوامر نورانی اسم بزرگ خداست! عظائم الله!

EXTREMELY IMPORTANT!

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ اِسْمِكَ اَلْعَظِيمِ!

بِسْمِ اللّهِ النُّورِ!

شناخت نور قلب، معرفت به اسم بزرگ خداست!

مهم اینه که یوزرنیم رو بدونی!

مهم اینه که بدونی فرشتۀ نگهبان قلبت چی میگه، و به حرفش گوش کنی!

مهم اینه که تکلمات شیطان رو متوجه بشی و به حرفش گوش نکنی!

این مهمترین تکنیک خوب زندگی کردنه!

فقط اینجوری میتونی خالق آثار زیبایی از مهربانی در زندگی روزمره و طول عمرت باشی!

«عظم» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،

و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.

در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:

«عَظَائِمُ‏ الأُمورِ: كارهاى بسيار مهم.»

«عَظَائِمُ‏ اللّهِ: قدرت پروردگار متعال.»

«عَظُمَ‏ الشي‏ء: أصله كبر عظمه،

ثم استعير لكلّ كبير، فأجري مجراه محسوسا كان أو معقولا، عينا كان أو معنى؛

عَظُمَ‏ الشّى‏ءُ: اصلش اين است كه اسكلت و استخوانش بزرگ شد،

سپس براى هر چيز بزرگى واژه «عَظَمَة» كه در حكم بزرگى محسوس يا معقول و جسمى و معنوى است استعاره شده است.»

«العَظْم: استخوان»

«عَظْمُ‏ الشّي‏ءِ: بيشترين هر چيزى»

مهم، فهم و اجرای اوامر نورانی است! عظائم الله!

فهم قبض و بسط نور، چیز عظیمی است!

کتاب التحقیق مفهوم تفوق و برتری را برای این واژه آورده است: «متفوّقا».

در واقع عظم هم نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور و آیات محکم موید اندیشه آنهاست، که اهل نور یقین به محض اخذ نظر و اندیشه از این منبع نورانی به کمک قلب سلیم خود با فهم قبض و بسط نور، بر حسد خود تفوق و برتری و غلبه پیدا می‌کنند، انگاری درون قلب، نور بر تاریکی غالب می‌شود، بالطبع در آفاق نیز باید نتیجه‌ای مشابه رقم بخورد تا از ثمرات این اندیشه خبر بدهد.

اهل یقین مدام با استعمال معالم ربانی در دل شرایط ،بر عظمت نورانی قلب خویش می‌افزاید و این امر جز با معرفت قلب به قبض و بسط نورش ممکن نخواهد بود که این زبان آنلاین اهل بهشت است که آنها را در کارهایشان راهنمایی و کمک می‌کند بطوریکه نور، در أمور خیر، آن را تایید نموده و توفیق عمل می‌دهد و در أمور شر، آن را تایید ننموده و مانع می‌گردد:

این حدیث خیلی زیباست :

عنوان مقالۀ بسیار زیبای «حضور و غیاب آنلاین نور!»:

+ «وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ»

قلب سلیم حضور و غیاب این نور و روح را درون خود متوجه می شود!

امام كاظم عليه السلام:

إنَّ اللَّهَ تَبارَكَ و تَعالى‏ أيَّدَ المُؤمِنَ بِروحٍ مِنهُ

خداوند متعال، مؤمن را با روحى از سوى خود پشتيبانى مى‏‌كند،

تَحضُرُهُ في كُلِّ وَقتٍ يُحسِنُ فيهِ و يَتَّقي،

كه هرگاه وى نيكى و تقوا نشان مى‏‌دهد، آن روح پيش اوست

و تَغيبُ عَنهُ في كُلِّ وَقتٍ يُذنِبُ فيهِ و يَعتَدي،

و هرگاه گناه و خطا مى‏‌كند، آن روح از پيش او غايب مى‌‏شود.

فَهِيَ مَعَهُ تَهتَزُّ سُروراً عِندَ إحسانِهِ،

پس آن [روح‏] با اوست. هرگاه وى نيكى كند، آن [روح‏] از شادى، خوشحالى مى‌‏كند؛

و تَسيخُ فِي الثَّرى‏ عِندَ إساءَتِهِ.

و هرگاه وى بدى كند، آن [روح‏] در كام زمين فرو مى‌‏رود.

فَتَعاهَدوا عِبادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصلاحِكُم أنفُسَكُم؛ تَزدادوا يَقيناً، و تَربَحوا نَفيساً ثَميناً،

پس، اى بندگان خدا! با اصلاح خودتان، از نعمت‏هاى خدا مراقبت كنيد

تا نور يقين شما افزوده گردد و به بهره نفيس و گرانبها برسيد.

رَحِمَ اللَّهُ امرَأً هَمَّ بِخَيرٍ فَعَمِلَهُ، أو هَمَّ بِشَرٍّ فَارتَدَعَ عَنهُ.

رحمت خدا بر كسى كه به نيكى تصميم بگيرد و آن را انجام دهد،

يا بر بدى تصميم بگيرد؛ امّا از آن دست بكشد!

أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ

[سورة المجادلة (۵۸): الآيات ۱۶ الى ۲۲]

لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ

وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ

أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ

وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها

رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ

أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۲۲)

قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند [و] كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده‏‌اند -هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند- دوست بدارند.

در دل اينهاست كه [خدا] ايمان را نوشته و آنها را با روحى از جانب خود تأييد كرده است،

و آنان را به بهشتهايى كه از زير [درختان‏] آن جويهايى روان است در مى‏‌آورد؛

هميشه در آنجا ماندگارند؛

خدا از ايشان خشنود و آنها از او خشنودند؛

اينانند حزب خدا. آرى، حزب خداست كه رستگارانند.

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ اِسْمِكَ اَلْعَظِيمِ!

ای خدای مهربان! به احترام اسم بزرگت، حاجت مرا برآورده کن!

انجام کار بزرگی بنام تولید عمل صالح، نیاز به درک معنای اسم بزرگ است!

و این اسم بزرگ حرمت دارد، یعنی نزد خدای مهربان، اسمی محترم است،

که وقتی به این اسم، خدای مهربان را صدا میزنی، جواب میشنوی!

«اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏»

وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْصِمَنِي بِوَلاَيَتِكَ عَنْ مَعْصِيَتِكَ

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ اَلْكَرِيمِ

وَ بِحُرْمَةِ اِسْمِكَ اَلْعَظِيمِ

وَ بِحُرْمَةِ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

وَ بِحُرْمَةِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.