96 - ج ب ل - کوهِ فاران! کوهِ نور! لَنْ تَراني وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ
Description
کوهِ فاران! کوهِ نور! لَنْ تَراني وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ!
Mountain of light!
«جبل» یکی از هزار واژه مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«مالٌ جِبْلٌ: أى كثيرٌ»
«فلان ذو جِبِلَّةٍ، أي: غليظ الجسم، يعنى ستبر و زمختاندام است.»
«ثوب جَيِّد الجِبْلَة: أَي الغَزْل و النسج و الفَتْل»
+ «عزز»
+ «کنز اللحم»
مفهوم «روی هم انباشته شدن»
از واژه «جبل» و «کنز» و هزار واژه دیگر مترادف با «نور» استنباط می شود.
«الجَبَل: سيِّد القوم و عالِمُهم»
«عِلمٌ جِبلٌ: ای علم کثیر»
«بدنبال نور علم! بدنبال معلم نورانی!»
«وَ كَذَلِكَ أَوْتَادُ الْأَرْضِ لَمْ يَكُونُوا أَوْتَاداً إِلَّا بِهَذَا»
+ «احراز هویّت نور در ملکوت قلب!»
+ «لَنْ تَراني وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ»
خدا رو که نمیتونی ببینی! به کوهِ علم نگاه کن!
+ «به خود خدا فکر نکن! به نور خدا فکر کن!»
کوهِ نور! کوهِ علم!
«ولكِنَّ العِلمَ مَجبولٌ في قُلوبِكُم»
امام علی علیه السلام:
لَيسَ العِلمُ فِي السَّماءِ فَيُنزَلُ إلَيكُم،
و لا في تُخومِ الأَرضِ فَيُخرَجُ لَكُم،
و لكِنَّ العِلمَ مَجبولٌ في قُلوبِكُم،
تَأَدَّبوا بِآدابِ الرّوحانِيّينَ يَظهَر لَكُم.
دانش نه در آسمان است كه بر شما فرود آيد
و نه در زير زمين، تا برايتان بيرون آيد؛
بلكه دانش در دلهايتان سرشته شده است.
به آداب روحانيان متأدّب شويد تا نورِ دانش برايتان آشكار گردد.»
کوهِ نور!
مثال زیبای هاتاسپات!
+ «جبی»
علم زیادی در این کوه نور، روی هم تلمبار شده!
به این نقطه اتصال، وصل شو و نور علم رو رایگان دانلود کن!
کانونِ نورانی!
نور علم آل محمد علیهم السلام در قلب صاحبان نور، فوکوس میشود! زوم میشود! در یک نقطه جمع و متمرکز میشود!
نقطهی مرکز توجه! قطب! نقطه تقاطع! محل تلاقی و ملاقات! مجمع البحرین! نقطه تنظیم شده و میزان شده! …
مثل تنظیم کردن لنز عدسی دوربین که یهو شفاف میشه! میفهمی داستان چیه!
این میشه معنای واژه زیبای «جبل»!
روی نقطه کانونی، یهو گرُ میگیری! قلبت روشن میشه!
اینجا میشه نقطه «هاتاسپات»!
حالا به این قلب با ارزش نورانی، میتونی وصل بشی و رایگان، دانش مورد نیازتو دانلود کنی!
تا وقتیکه نور علم، در قلبت کانونی نشه، همه چیز برای تو تار و نامفهوم است! اما همینکه قلبت با نور خودش تنظیم شد «adjustment»، یهو تصویر، واضح و روشن و آشکار میشه، این معنای فرایند نور ولایت است!
پس با عینک صاحبان نور، تصاویر تار، واضح می شوند!
كوههاى هميشه استوار دين خدا!
هُمْ جِبَالُ دِينِهِ!
عترت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، كوههاى هميشه استوار دين خدايند.
انشقاق یوزرنیم و پسورد جدید!
نور هدایت را با این نسخۀ جدید دنبال کنید!
«نسخۀ نورانیِ جدید! وَ فِي نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ!»
امام صادق علیه السلام:
فَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی الْجِبَالِ فَنُسِفَتْ
وَ وَضَعْتَهُ عَلَی السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ.
خدایا! از تو میخواهم پس به آن اسم خود که آن را بر کوهها نهادی برافراشته شد
و بر آسمانها گزاردی شکافته گشت.
+ «کوهِ نور! لَنْ تَراني وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ!»
+ «اسم الله»: جبل همان اسم الله است!
این اسم الله، انشقاق نور مرئی از قبلۀ نامرئی آل محمد ع است!
جَبَلِ طُورِ سَيْنَاءَ – جَبَلِ سَاعِيرَ – جَبَلِ فَارَانَ
و از گفته دانيال پيغمبر (ع) است كه:
«جَاءَ اللَّهُ بِالْبَيَانِ مِنْ جَبَلِ فَارَانَ»
خدا با بيان آمد از كوه فاران،
و آسمانها و زمين از تسبيح محمد ص و امتش پر شد.
نگو کوه! بگو موسی ع! عیسی ع! محمد ص!
کلام نورانی آل محمد ع از این جبال بر قلوب اهل نور میتابد که این قلوب، مهد آفرینش این علوم برای تولید اعمال صالح هستند!
اینکه خدا از کوه فاران با بیان آمد، یک آیات از آیات کتاب آسمانی تورات است و انگاری داره به اهل این کتاب، پیشاپیش نوید ظهور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را در سرزمین حجاز میدهد که کوه فاران، کوه عرفات است «جَبَلِ فَارَانَ وَ هُوَ جَبَلُ عَرَفَاتٍ» و محلی است که نور علوم آل محمد ع به قلوب مخاطبینی که آمدهاند تا از عرفات، وارد سرزمین و حریم امن الهی شوند.
داستان تکراری مستقرین «فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً»
و معارین «وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً»
وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً
فَإِذَا هُوَ دَعَا وَ أَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ مَاتَ عَلَى الْإِيمَانِ.
[جبل – معارین و مستقرین – ارتداد]:
+ مفهوم «ثبات» که در واژه «جبل» وجود دارد.
امام صادق علیه السلام:
إِنَّ اللَّهَ جَبَلَ النَّبِيِّينَ عَلَى نُبُوَّتِهِمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ جَبَلَ الْأَوْصِيَاءَ عَلَى وَصَايَاهُمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ جَبَلَ بَعْضَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْإِيمَانِ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً
وَ مِنْهُمْ مَنْ يُعِيرُ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً
فَإِذَا هُوَ دَعَا وَ أَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ مَاتَ عَلَى الْإِيمَانِ.
خداوند پيامبران را بر سرشت نبوت آفريد،
یعنی در نبوت خود ثابت قرار داده و آنها هرگز از مقام خود كنار نمىروند،
و اوصياء آنها را هم به اين طريق قرار داده است، یعنی آنها را بر سرشت وصيتها (و آنچه به آنها سفارش شده) آفريد، پس هرگز برنگردند،
گروهى از مؤمنان هم اين چنين هستند، یعنی بر سرشت ايمان آفريده شدهاند، پس هرگز برنگردند،
گروهى هم ايمان عاريه دارند، پس اگر دعا كنند و اصرار بر دعا داشته باشند با ايمان از دنيا مىروند.
+ «بداء»
+ «ردد»
+ «عور»