رابطه پزشک و بیمار از منظر سعدی
Update: 2025-08-10
41
41Description
این سخنرانی در مرداد ماه سال ۱۴۰۴ در همایش اخلاق پزشکی در جمع پزشکان و پیراپزشکان در دانشگاه علوم پزشکی قروین ایراد شده است
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
عَسى رَبُّنا أَنْ يُبْدِلَنا خَيْراً مِنْها إِنَّا إِلى رَبِّنا راغِبُونَ
وفاداری کن و نعمت‌شناسی که بد فرجامی آرد ناسپاسی
منه بر روشنایی دل به یک بار چراغ از بهر تاریکی نگه‌دار
چو خرمن برگرفتی گاو مفروش که دون‌همت کند منّت فراموش
مکن، گردن از شکر منعم مپیچ که روز پسین سر بر آری به هیچ
نه بیمار داناتر است از طبیب
همه سنگ‌ها پاس دار ای پسر که لعل از میانش نباشد به در
غَمِ حال دردمندان نه عجب گَرَت نباشد که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی
به تو حاصلی ندارد غَمِ روزگار گفتن که شبی نَخُفته باشی به درازنای سالی
چه داند طبیب از کسی رنج برد که بیچاره خواهد خود از رنج مرد؟
انسان در تیررس بیماری هاست ...
غَرَضِ الَاسْقام: هدف مرضها و بيماريها
از آن مردِ دانا دهان‌دوخته است که بیند که شمع از زبان سوخته است
درونِ دلت شهربند است راز نگر تا نبیند درِ شهر باز
چرا گوید آن چیز در خفیه مرد که گر فاش گردد شود روی‌زرد؟
نباید سخن گفت ناساخته نشاید بریدن نینداخته
فراوان‌سخن باشد آکنده‌گوش نصیحت نگیرد مگر در خموش
چو خواهی که گویی نفس بر نفس حلاوت نیابی ز گفتارِ کس
آدمایی که گوش نیستند هیچ تغییری نمی کنند ...
درود و ارادت دست مریزاد و بسیار عالی بود👏👏