پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

إنَّ الشيطانَ واضِعٌ . خَطمَهُ عَلى قَلبِ ابنِ آدَمَ ،

فإذا ذَكَرَ اللّه َ سُبحانَهُ خَنَسَ ،

و إذا نَسِيَ التَقَمَ قَلبَهُ ، فذلكَ الوَسواسُ الخَنَّاسُ.

همانا شيطان پوزه خود را بر روى دل آدميزاد نهاده است ،

هرگاه او خدا را ياد كند، شيطان پوزه اش را كنار مى كشد

و هرگاه خدا را از ياد ببرد، شيطان در آن ، نجوا (وسوسه) مى كند .

اين است وسواس خنّاس.

امام على عليه السلام:

ذِكرُ اللّهِ مَطرَدَةُ الشيطانِ.

ياد خدا، باعث راندن شيطان است.

امام على عليه السلام:

ذِكرُ اللّهِ رَأسُ مالِ كلِّ مُؤمِنٍ،

و رِبحُهُ السلامَةُ مِنَ الشيطانِ.

ياد خدا، سرمايه هر مؤمنى است

و سود آن، سالم ماندن از گزند شيطان .

امام على عليه السلام:

ذِكرُ اللّهِ دِعامَةُ الإيمانِ و عِصمَةٌ مِنَ الشيطانِ.

ياد خدا، ستون ايمان است و حفظ كننده از شيطان.

امام على عليه السلام:

و أشهَدُ أن لا إلَهَ إلاّ اللّه ُ وحدَهُ لا شَريكَ لَهُ ،

شهادَةً مُمْتَحَناً إخلاصُها …

فإنّها عَزيمَةُ الإيمانِ ، و فاتِحَةُ الإحسانِ ،

و مَرْضاةُ الرّحمنِ ، و مَدحَرَةُ (مَهلَكَةُ) الشيطانِ.

گواهى مى‌دهم كه خدايى جز اللّه نيست، يگانه است و بى‌انباز؛

گواهى اى كه خلوص آن آزموده شده است …

اين گواهى، رشته اصلى ايمان است و سر آغاز احسان

و مايه خشنودى [خداى] رحمان و دور كننده شيطان .

امام سجاد عليه السلام:

الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في الدعاءِ ـ :

و جَعَلتَ لنا عَدُوّاً يَكيدُنا …

اللّهُمَّ فَاقهَر سُلطانَهُ عنّا بسُلطانِكَ ،

حتّى تَحبِسَهُ عنّا بكَثرَةِ الدُّعاءِ لَكَ ،

فَنصْبِحَ مِن كَيدِهِ في المَعصومينَ بِكَ.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت :

و او (شيطان) را دشمن حيله گر و فريبنده ما قرار دادى …

بار خدايا! پس، با قدرت خود، چيرگى او را از ما دور گردان،

تا اينكه با دعاهاى بسيار به درگاه تو، او را از ما باز دارى

و در زمره كسانى قرار گيريم كه به كمك تو [از شرّ او] مصون مانده‌اند.

پيامبر صلي الله عليه و آله:

إنَّما سُمِّيَ شَعبانُ لأِنَّهُ يَتَشَعَّبُ فيهِ أرزاقُ المُؤمِنينَ.

ماه شعبان، «شعبان» ناميده شد؛

زيرا روزى‌هاى مؤمنان در اين ماه قسمت مى‌شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

عن ابن مسعودٍ:

سألنا رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عنِ الرّجُلِ يَجِدُ الشّيءَ

لَو خَرَّ مِن السّماءِ فتَخطَفُهُ الطَّيرُ كانَ أحَبَّ إلَيهِ مِن أن يَتَكلَّمَ بهِ،

قالَ:

ذاكَ مَحضُ الإيمانِ، أو صَريحُ الإيمانِ.

به نقل از ابن مسعود:

از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سؤال كرديم كه

گاهى اوقات چيزهايى از ذهن انسان مى‌گذرد كه اگر از آسمان سقوط كند و در وسط آسمان، پرنده او را بربايد برايش خوشتر است تا اينكه آن خطورات ذهنى را به زبانش آورد.

حضرت فرمود:

اين ايمان محض است، يا ايمان ناب است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

عن الزهريّ:

إنّ اُناسا من أصحابِ رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله

أتَوا رسولَ اللّه ِ فَقالوا لرَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله:

أ رأيتَ شيئا نَجِدُها في صُدورِنا وَسوَسَةَ الشَّيطانِ،

لَأن يَقعَ أحَدُنا مِن الثُّرَيّا أحَبُّ إلَيهِ مِن أن يَتَكلَّمَ بِها!

فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله:

أ قَد وَجَدتُم ذلكَ؟

قالوا : نَعَم ،

قالَ : ذلكَ صَريحُ الإيمانِ.

إنَّ الشَّيطانَ يُريدُ العَبدَ فيما دُونَ ذلكَ،

فإذا عُصِمَ العَبدُ مِنهُ وقَعَ فيما هُنالِكَ.

به نقل از زهرى:

عدّه اى از اصحاب خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند و عرض كردند:

[گاهى اوقات] در سينه‌هاى خود وسوسه شيطان مى يابيم كه اگر هر يك از ما از ستاره ثريّا سقوط كند، برايش خوشتر از آن است كه آن وسوسه ذهنى را به زبان آورد.

حضرت فرمود:

آيا براستى چنين احساسى (ترس از اظهار آن) مى يابيد؟

عرض كردند: آرى.

حضرت فرمود:

اين ايمان ناب است.

شيطان در بالاتر از اين چيزها قصد [منحرف ساختن] بنده مى‌كند

و هرگاه بنده از [خطر] او مصون ماند، با اين گونه وسوسه‌ها به سراغ او مى‌آيد.

امام على عليه السلام:

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صِفَةِ المَلائكَةِ ـ :

و لَم تَطمَعْ فيهِمُ الوَساوِسُ فَتقتَرِعَ بِرَينِها على فِكرِهِم.

امام على عليه السلام ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود:

و وسوسه‌ها در آنان طمع نكرده است تا در نتيجه،

چرك‌ها و آلودگى‌هايش را بر انديشه‌هاى آنان بكوبد.