155 - ا و ی - نشانههای متقاعدکننده نورانی و ظلمانی! آياتُ اللَّه 3 -
Description
اشتباه مرگبار تکذیب آیات! وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا كِذَّاباً!
The Light is DENIED!!!
This is the same fatal and deadly mistake of misguided leaders!
Misguided leaders make significant mistakes that have a considerable negative impact on their followers.
نور تکذیب میشود!!!
این همان اشتباه مهلک و مرگبار لیدرهای سوء است!
لیدرهای سوء، اشتباهات مهمی مرتکب میشوند
که تأثیر منفی قابل توجهی بر روی فالوئرهایشان میگذارد.
داستان تکراری لیدرهای سوء و فالوئرهای حسودش:
وقتی که نور برای این اهل حسادت آشکار میشه، نور رو تکذیب میکنن!
به این میگن تکذیب آیات!
اشتباه مرگبار تکذیب آیات! الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا!
تکذیب آیات میشه قطع ارتباط با مأوی و خانۀ نورانی! میشه صدّ سبیل!
انگاری لیدر سوء با دروغی که به صاحبان نور نسبت میده (تهمت)،
خودشو و همۀ فالوئرهاشو، خانهخراب میکنه!
نتیجۀ این اشتباه مرگبار، حتما خلود در آتش ابدی جهنم است.
ویژگی «کبر» که ریشۀ آن همان «حسد» است این بلا را بر سر این اهل حسادت می آورد، یعنی تکبر و خودبرتر بینی و خودبهتر بینی حسود از صاحبان و اهل نور، مثل ابلیس که گفت: انا خیر منه! لیدر سوء متکبر خودشو از صاحب نور، برتر میبینه! برای همینه که نسبت به صاحب نور دروغ میگه و به او تهمت میزنه تا اونو از چشم همه بندازه!
به این میگن تجنی حسود متکبر نسبت به صاحبان نور!
این داستان تکراری کسانی است که از آیات خدا رویگردان میشوند! آیاتی که برای هدایت دنیای قلب آنها، برایشان آشکار شد، اما قدرش را ندانستند!
+ «صدف»
+ «اعراض»
+ «کذب»
داستان بلعم باعورا، داستان یکی از لیدرهای سوئی است که مرتکب اشتباه مرگبار تکذیب آیات شد!
این عده در دنیا، پس از ارتکاب اشتباه مرگبار، مشمول سنت استدراج الهی میشوند و «بالنعم عند المعاصی»، در همین دنیا با آنها تسویه حساب میشود تا هیچ طلبی از خدا نداشته باشند!
مَنْ کَذَّبَ بِآیَةٍ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ فَقَدْ نَبَذَ الْإِسْلَامَ وَرَاءَ ظَهْرِهِ
وَ هُوَ الْمُکَذِّبُ بِجَمِیعِ الْقُرْآنِ وَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ!
امام أبو الحسن علیه السلام:
عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُغِیرَةِ قَالَ:
قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ علیه السلام
إِنَّ لِی جَارَیْنِ أَحَدُهُمَا نَاصِبٌ وَ الْآخَرُ زَیْدِیٌّ
وَ لَا بُدَّ مِنْ مُعَاشَرَتِهِمَا
فَمَنْ أُعَاشِرُ
فَقَالَ
هُمَا سِیَّانِ
مَنْ کَذَّبَ بِآیَةٍ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ فَقَدْ نَبَذَ الْإِسْلَامَ وَرَاءَ ظَهْرِهِ
وَ هُوَ الْمُکَذِّبُ بِجَمِیعِ الْقُرْآنِ وَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ
قَالَ ثُمَّ قَالَ
إِنَّ هَذَا نَصَبَ لَکَ وَ هَذَا الزَّیْدِیُّ نَصَبَ لَنَا.
عبد اللَّه بن مغِيره گفت:
به حضرت امام أبو الحسن علیه السلام عرض كردم:
من دو همسايه دارم يكى ناصبى و ديگرى زيدى
و من ناگزيرم با آنها رفت و آمد داشته باشم.
با كدام يك آمد و شد كنم؟!
امام علیه السلام فرمودند:
هر دو بد هستند،
هر كه آيهاى از كتاب خدا را تكذيب كند اسلام را پشت سر خويش رها كرده است
و همه قرآن و انبيا و پيامبران را تكذيب نموده.
امام علیه السلام سپس فرمودند:
اين ناصبى دشمن تو است و آن زيدى دشمن ما.
عبارت ترکیبی [کذب&اوی] ۴۷ بار در آیات قرآن تکرار شده است:
[سورة البقرة (۲): آية ۳۹]
وَ الَّذينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ (۳۹)
امام عسکری علیه السلام:
کَذَّبُوا بِآیاتِنا الدَّالَّاتِ عَلَی صِدْقِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَلَی مَا جَاءَ بِهِ مِنْ أَخْبَارِ الْقُرُونِ السَّالِفَهًِْ وَ عَلَی مَا أَدَّاهُ إِلَی عِبَادِ اللَّهِ مِنْ ذِکْرِ تَفْضِیلِهِ لِعَلِیٍّ (علیه السلام) وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ (علیهم السلام) خَیْرِ الْفَاضِلِینَ وَ الْفَاضِلَاتِ بَعْدَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) سَیِّدِ الْبَرِیَّاتِ
أُولئِکَ الدَّافِعُونَ لِصِدْقِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) فِی أَنْبَائِهِ وَ الْمُکَذِّبُونَ لَهُ فِی تَصْدِیقِهِ لِأَوْلِیَائِهِ عَلِیٍّ (علیه السلام) سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ وَ الْمُنْتَجَبِینَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.
[منظور از «آیات» در عبارت وَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا، نشانههای هدایتکنندهای است که بر راستگویی محمّد ص در خبرهایی که از قرنهای پیشین آورده نشان دارد و بر درستی آنچه که دربارهی علی (علیه السلام) و خاندان پاکش برای بندگان خدا بیان نموده و ایشان را برتری بخشید، دلالت میکند. آنان که پس از محمّد ص سرور تمامی آفریدگان بوده و زن و مردشان برترین ارجمندان هستند. مصادیق این آیه، کسانی هستند که راستگویی محمّد ص را در خبرهایی که آورده انکار میکنند و درستی او را در گماشتن اولیاء خود، یعنی علی (علیه السلام) سرور همهی اوصیا و دیگر بزرگزادگان خاندان پاکش بر مردم نپذیرفته و او را در اینباره تکذیب میکنند.
امام باقر علیه السلام:
کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّهَا فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ أَنْ کَذَّبُوا بِالْأَوْصِیَاءِ کُلِّهِم.
تمام آیات ما را که درون قرآن است، تکذیبکردند؛ بدین معنی است که تمام اوصیاء ما را انکار کردند.
امام کاظم علیه السلام:
لَا یُخَلِّدُ اللَّهُ فِی النَّارِ إِلَّا أَهْلَ الْکُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ أَهْلَ الضَّلَالِ وَ الشِّرْک.
خدا کسی را در آتش دوزخ مخلّد و جاوید نمیکند مگر کسانیکه اهل کفر، جحود، ضلالت و شرک باشند.
[سورة آلعمران (۳): آية ۱۱]
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَديدُ الْعِقابِ (۱۱)
علیّبنابراهیم رحمة الله علیه:
کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ
أَیْ فِعْلِ آلِ فِرْعَوْنَ.
یعنی عمل خاندان فرعون.