جفت نورانی، زوج نورانی، الگوی ایده‌آل! تمثال نورانی! سرمشق نورانی! وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ!

Lead By Example!

Find your pair!

«زوج» یکی از هزار واژه مترادف «نور الولایة» است.

در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:

«اشْتَرَيْتُ‏ زَوْجَي‏ نعالٍ: يك جفت كفش خريدم.»

یک جفت کفش شبیه به هم، نه یک جفت کفش لنگه به لنگه!

«Mismatched Shoes»

[مودت – جفت]:

هر لنگه کفشی که جز با لنگه کفش خودش جفت بشه چیز زشتی از آب در میاد و نمیشه با این جفت کفش لنگه به لنگه جایی رفت! اشاره به اینکه اهل یقین جز با یاد صاحبان نور خودشان نمی‌توانند جفت و زوج علمی تشکیل دهند و فقط این زوج زیبا و کریم، مولد آرامش و مروج اندیشه آل محمد ع خواهند بود، اما اهل شک لنگه کفش‌هایی هستند که با هر لنگه کفش دیگری غیر از لنگه خودشان، سعی می‌کنند خودشان را یه جوری جفت و جور نمایند، اما نمیشه و حتما موجب ضلالت و تاریکی برای خود و دیگران می‌شوند. در واقع زوج امة الله و عبد الله فقط جواب میده و بقیه موارد منجر به زندگی مشترک موفق نخواهد بود.

امام على عليه السلام:

«كُلُّ مَوَدَّةٍ مَبْنِيَّةٍ عَلَى غَيْرِ ذَاتِ اللَّهِ ضَلَالٌ وَ الِاعْتِمَادُ عَلَيْهَا مُحَالٌ.»

هر دوستى‌اى كه مبناى غير خدايى داشته باشد، گمراهى است و تكيه كردن بر آن نشايد.

+ «من دون الله»

قسم به «یک جفت کفش شبیه به هم»

+ «شفع – و الشّفع»

قسم به یک جفت مخلوق نورانی!

قسم به صاحبان نور و اهل نور!

قسم به داستان تکراری بلوهر و یوذاسف!

قسم به «نور علی نور»

+ «بهج – جفت دل‌انگیز!»

قلب اهل یقین با نور معرفت الامام جفت می‌شود.

این معنی زوج و ازدواج است.

[فرد – زوج]:

حدیث مهم:

«اللَّهُ واحِدٌ واحِدِيُّ المَعنى‏، وَ الإِنسانُ واحِدٌ ثَنَوِيُّ المَعنى»

[اسم و معنی – احساس تنهایی]:

چجوری میشه در حالیکه ظاهرا تنها بنظر میای «الإِنسانُ واحِدٌ»،

اما قلبا با نور ولایت جفت شده باشی و از تنهایی در اومده باشی «ثَنَوِيُّ المَعنى»؟!

میخواهیم بگوییم:

خدای مهربان، هم در اسم و هم در معنا، تنهاست!

اما انسان، در اسم تنهاست، ولی در معنا زوج است و تنها نیست و قرین نور ولایت است!

+ «سفر انفرادی با نور!»

«وَ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ‏ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»

«وَ خَلَقْناكُمْ أَزْواجاً»

«لا اله الا الله» همین است یعنی اعتقادم و نظرم اینه که خدا هم در اسم و هم در معنا تنهاست و همچنین با گفتن این قول «لا اله الا الله» باور دارم که جز او هیچ منبع آرامشی برای من، که از نظر اسم، تنها هستم، اما در معنا برای رسیدن به آرامش نیاز به جفت نورانی دارم، جفتی وجود ندارد الا او.

رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:

اللَّهُ واحِدٌ واحِدِيُّ المَعنى‏، وَ الإِنسانُ واحِدٌ ثَنَوِيُّ المَعنى‏؛ جِسمٌ و عَرَضٌ و بَدَنٌ و روحٌ.

[تثنیة – جفت]:

+ «ثنی – سبع مثانی»

«رُسُلًا … أَزْواجاً … ذُرِّيَّةً»:

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ

وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً»

«زوج – جفت»:

این آیه زیبا اشاره دارد که برای همه امت‌ها زوج قرار دادیم،

که این زوج برای آنها، رسول و ذریه این رسول است.

صاحبان و حاملان علوم نورانی آل محمد ع و خلف عدل آنها، همیشه زوج و جفت اعتقادی مخاطبین زمان خود هستند، تا اندیشه آل محمد ع را به آنها (یعنی اهل یقین و اهل شک) برسانند.

امام صادق علیه السلام:

أَشْهَدُ عَلَى أَبِي ع أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ

مَا بَيْنَ أَحَدِكُمْ وَ بَيْنَ‏ أَنْ يَغْتَبِطَ وَ يَرَى مَا تَقَرُّ بِهِ عَيْنُهُ إِلَّا أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هَذِهِ وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ

وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى‏

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً

فَنَحْنُ وَ اللَّهِ ذُرِّيَّةُ رَسُولِ اللَّهِ ص.

گواهى مى دهم كه پدرم مى فرمود:

هريك از شما زمانى كه نفسش به اين جا رسد ـ و با دست خود به گلويش اشاره فرمود ـ چيزى را مشاهده خواهد كرد كه خداوند به واسطه آن، چشمش را روشن كند و شاد و خوشحال شود.

خداى عز و جل در كتاب خود فرموده است:

و قطعاً پيش از تو نيز رسولانى فرستاديم و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم.

ما فرزندان رسول خدا صلي الله عليه و آله هستيم.

امام علی علیه السلام:

وَ إِلَيَّ تَزْوِيجُ أَهْلِ الْجَنَّةِ!

+ «زکو – جفت‌گیری»

«طاق یا جفت – خسا ام زکا»

[فرد «تنهایی» – زوج – مودت – یسر « فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ » – عمل صالح] :

کسی که قلبش با یاد نورش «جفت» شده، هر گرهی از مشکلات رو بلا استثنا باز می کنه، لذا اون دیگه تنها «طاق» نیست! او که با یاد و عشق نورش داره زندگی میکنه رو، گرچه ظاهرا فرد و تنها می‌بینی، اما اگر با چشم دل نگاه کنی، دست او را در دست نورش، همه جا می بینی و او دیگر تنها و فرد نیست که زوج شده « وَ إِلَيَّ تَزْوِيجُ أَهْلِ الْجَنَّةِ » و به نکاح آل محمد ع در آمده است (تاویلا)، و هر جا گیر کند، دست به دامان نور همراهش شده و از او استمداد می طلبد و شک ندارد که آرامش فقط اینجوری بدست میاد و هیچگاه در مشکلات، خود را تنها احساس نمی‌کند.

«اهل یقین اهل رویت – اهل شک اهل ریاء»

با عمل صالحی که از اهل نور سر میزند، قلوب دیگران را به نور آل محمد ع سوق میدهد و نطفۀ نور مهربانی را در قلب آنها می‌کارد.

«سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا»

«تهوی الیهم»

پس هر کسی که در این دنیا قلبش با نورش قرین و مزدوج و جفت نگردید، «طاق» و « فَرْداً » است و او همیشه تنهاست و ترس و وحشت از تنهایی دارد و از این تنهایی در دنیا، به تنهایی در آخرت منتقل می‌شود، اما مومن عاقل که نورش را با قلبش درک کرده، هرگز نه در این دنیا و نه در آن دنیا، طعم تنهایی را نخواهد چشید، ان شاء اله تعالی.

الا اینکه گاهگاهی یادآوری معالم ربانی در خاطرش کمرنگ می‌شود.

+ «نضو: نَضَا الحِنّاء – نَضَا الخِضابُ»

+ «مسخ»