Beste Julio,

5 miljoen is veels te weinig! Bel of email me even. 023-5268730 of dank@xs4all.nl.  Dan breng ik je even up to date.

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/oud-minister-van-justitie-belangen-van-koningshuis-speelden-geen-rol-in-zaak-julio-poch~b8bef162/

Oud-minister van Justitie: belangen van koningshuis speelden geen rol in zaak-Julio Poch

Nee, dat zal best. Als Hirsch Ballin het zegt! Die vertelt altijd de waarheid! Maar good old Harm Brouwer vond het wel “opportuun” om de gegevens van Julio’s laatste vlucht naar Valencia aan Argentinië door te snitchen.

“Hirsch Ballin was ervan op de hoogte dat het Openbaar Ministerie die vluchtschema’s aan Argentinië wilde geven. De minister hoorde dat van Harm Nanne Brouwer, de voorzitter van het college van procureurs-generaal. ‘Ik was niet onmiddellijk overtuigd was van de juistheid van de gang van zaken’, verklaarde de oud-minister in de rechtbank.”

Resultaat? Julio kon 8 jaar onschuldig brommen. Het maakt Harm allemaal niks uit! Het gaat om onze “veiligheid”. Waar Harm nu toezicht op houdt als voorzitter van de CTIVD.

Maandag nam voormalig Transavia-topman Michiel Meijer het voor Poch op in de rechtbank. ‘U weet toch dat er sprake is van een hoger belang?’, kreeg Meijer naar eigen zeggen in 2010 te horen van Guus Schram, destijds teamleider en persofficier van justitie. ‘Zo staat het in mijn geheugen gegrift. Toen ik aan Schram vroeg of hij doelde op een relatie met het Koninklijk Huis, antwoordde hij daar niet op. Maar uit zijn lichaamstaal bleek dat ik het bij het juiste eind had.’

Kijk beste Julio, die Michiel Meijer kletst uit zijn nek. Daar heeft hij ook alle reden toe. Maar niet heus! Guus Schram, die vertelt gewoon de waarheid dat er niets aan de hand is. Je moet namelijk weten dat in dit land OvJ’s “onberispelijk” zijn. Die vertellen ALTIJD de waarheid! En HOvJ’s helemaal!

Luister maar naar voormalig HOvJ Harm:

De heer Brouwer was tijdens de moord op Marianne Vaastra hoofdofficier van justitie van het parket Leeuwarden/Friesland, als zodanig eindverantwoordelijk voor het onderzoek naar de moord op Marianne Vaatstra. In zijn latere functie als voorzitter van het College Procureurs Generaal (2005-2011) heeft hij diverse preken gehouden over “open verantwoording en transparantie” die zijn OM dient te betrachten. “Niet hopen dat het overwaait beste collega’s! Open verantwoording!”

De heer Brouwer in zijn inmiddels van de OM site verdwenen speech “Zwijgen is zilver, spreken is goud:”

Uiteraard gelden ook voor ons de gewone eisen van openheid als voor ieder ander overheidsorgaan in een democratische staat. De volksvertegenwoordiging moet immers zicht hebben op de wijze, waarop overheidsorganen zich van hun publieke taak kwijten.

 De noodzaak voor het OM om openheid te betrachten, gaat echter veel verder. Uitgerekend wij, die het gedrag van anderen beoordelen en kwalificeren en daar zo nodig een straf voor eisen, dienen door middel van openbaarheid verantwoording af te leggen, althans ons toetsbaar op te stellen voor de buitenwereld. Het gaat daarbij niet alleen om de uiteindelijke uitkomst van een strafzaak, maar ook om de vraag of de regels aan de hand waarvan de zaak is onderzocht, keurig zijn toegepast. Willekeur is zéker zo funest voor het vertrouwen in de strafrechtspleging als het gevoel, dat een beslissing onjuist is.

 Vergeet in dit verband ook niet, dat het openbaar ministerie monopolist is op het gebied van vervolging. Wij zijn de enige instantie, die iemand voor de strafrechter kan brengen. Dergelijke macht schept verplichtingen binnen een samenleving. Het is aan het OM om zichtbaar te maken, waarom het in dit verband de keuzen heeft gemaakt, díe het heeft gemaakt. Dat geldt net zo goed voor een beslissing om wél te vervolgen, als om níet te vervolgen. Het OM moet zichtbaar maken op welke wijze het invulling geeft aan het algemeen belang. Als het OM geen openheid van zaken zou geven, laadt het in ieder geval de verdenking van willekeur op zich. 

En ten slotte: wij moeten met ons handhavende optreden potentiële wetsovertreders ervan weerhouden om in de fout te gaan. Gelet op het brede scala aan normen, die wij hebben te handhaven, behoort heel Nederland tot onze doelgroep. Dat betekent, dat onze boodschap bij een publiek van zestien miljoen mensen terecht moet komen. Dat kunnen wij niet zonder de media, hetgeen nog een reden te meer is, waarom het OM transparantie aan de dag moet leggen. 

Openbaarheid is voor ons geen keuze, maar een essentiële bestaansvoorwaarde. Wij kunnen onze taak alleen dan uitoefenen, wanneer wij naar buiten gericht zijn.

Deze door Brouwer gepropageerde openheid en transparantie was merkwaardig genoeg in geen velden of wegen te bekennen toen Dankbaar hem per e-mail vragen stelde over de zaak Vaatstra. Dan kwam steevast via zijn secretaresses het antwoord:

From: info [mailto:info@CTIVD.nl]

Sent: donderdag 10 september 2015 16:06

To: ‘Wim Dankbaar’

Subject: RE: Bericht voor uw voorzitter Harm Brouwer 

Geachte heer Dankbaar, 

De heer Brouwer zal niet reageren op uw e-mail. 

Vriendelijke groet, 

Hilde Bos 

Secretaris CTIVD

Sterker nog, het OM Leeuwarden heeft de telefoniste al in 2011 (dus voor de arrestatie van Steringa) opdracht gegeven om de verbinding te verbreken als Wim Dankbaar belt voor een vraag of een tip. Zonder opgaaf van reden.

Dankbaar heeft twee keer kamerleden bereid gevonden om kamervragen te stellen over de zaak Vaatstra. In 2010 door het kamerlid Teeven aan de toenmalige minister Hirsch Ballin.

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20092010-2952.html

In 2012 door het kamerlid Brinkman aan de toenmalige minister Opstelten.

https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20122013-309.html

Uiteraard baseerden de ministers hun antwoorden op informatie van het OM, destijds aangevoerd door de heer Brouwer. De ministers blijven verantwoordelijk voor de juistheid van die informatie. Dankbaar heeft echter aantoonbaar vastgesteld dat de antwoorden in beide gevallen de nodige onwaarheden bevatten. Tot zijn verbazing heeft dat niet tot verontwaardiging van de Tweede Kamer geleid. Het parlement onjuist informeren is immers normaal gesproken een politieke doodzonde. Dankbaar denkt dat dit veel te maken heeft met de kort daarop volgende aanhouding van Jasper Steringa. Dat was immers voor het publiek een geloofwaardige oplossing met toverspreuken als 100% DNA match en “volledige bekentenis”.

Allereerst werd uit de kamervragen en antwoorden duidelijk dat veel informatie die nu noodgedwongen openbaar werd, in de weken, maanden en jaren na de moord altijd geheim gehouden is, ja zelfs categorisch is ontkend.

Voorbeelden van die geheimgehouden, ontkende informatie zijn onder meer:

– Faek Mustafa is als verdachte in de moord op Marianne Vaatstra gehoord.

– Faek Mustafa is overgeplaatst naar een ander AZC

Deze informatie is pas officieel bekend geworden aan de hand van de kamervragen ruim een decennium na dato. In de weken na de moord werd immers krachtig en herhaald gesteld dat er geen enkele aanwijzing was om de daders onder asielzoekers te zoeken. Eindelijk werd dan toegegeven dat er wel degelijk aanwijzingen waren, dat Faek Mustafa is aangehouden en verhoord, en zelfs heimelijk is overgeplaatst. Dit laatste werd immers aanvankelijk ook ontkend, onder meer door AZC-directrice Nettie Groeneveld (inmiddels overleden). Wat Faek heeft verklaard, laat staan of hij Ali Hassan heeft aangewezen als de moordenaar, laat staan waar Marianne is vermoord, waarom hij werd overgeplaatst, werd niet bekend gemaakt.

Sommige antwoorden zijn zelfs voor de leek intelligentiebeledigend zoals deze van minister Hirsch Ballin:

“F.M. is enkele maanden voor de dood van Marianne betrokken geweest bij een ruzie met (vrienden van) Marianne in een horecagelegenheid. F.M. is daarover gehoord en zei dat juist hij en zijn vriend werden bedreigd en niet andersom.”

Ondanks het feit dat er veel getuigen waren (niet enkele maanden, maar twee weken voor haar dood) wordt toch de ridicule verdediging van Faek genoemd. Los van het feit dat het verhoor van Faek altijd stil is gehouden, zelfs ontkend, toont dit aan hoezeer de werkelijke daders en medeplichtigen beschermd zijn. De reden hiervoor is Dankbaar niet bekend, hij kan daarover slechts speculeren (wellicht mocht in 1999 het draagvlak voor het asielbeleid niet in gevaar komen?).

Ook over de datum van het verhoor en de overplaatsing van Mustafa zijn onjuiste antwoorden gegeven. De datum van zijn verhoor was 1 mei 1999, niet 19 mei 1999. De datum van zijn overplaatsing was 3 mei 1999, niet 27 mei 1999. Hij werd niet naar Drachten overgeplaatst maar naar Musselkanaal. Voor beide feiten heeft Dankbaar talloze getuigen, die uitgebreid aan bod zijn gekomen in zijn boek en op zijn website. Zoals de getekende verklaringen van Ron Pander (productie 2), Sikko Pander