Verslag kort geding tegen de Staat van 7 mei (5)
Description
Nog één ding verdient behandeling wat niet tijdens deze zitting is besproken. Het betreft een opmerking uit de repliek van de Staat:
In het verzoekschrift stelt verzoeker (rnr. 34) dat hij aantoonbaar zou hebben
vastgesteld dat de antwoorden op Kamervragen ‘de nodige onwaarheden bevatten.’
Wat deze veronderstelde onwaarheden zijn, wordt niet duidelijk. De ‘grootste
onwaarheid’ is volgens verzoeker dat de heer Brouwer hoofdofficier was tot 1 mei
1999 (rnr. 38), terwijl zijn laatste dag als hoofdofficier volgens een interview in de
Volkskrant half mei zou zijn geweest.
Niet goed valt overigens in te zien dat verzoeker een “misstand van
ongelovelijke proporties aan de kaak heeft gesteld” (rnr. 68) als dit de
grootste onwaarheid is.
Ik houd vast aan mijn standpunt dat dit een zeer grote onwaarheid is. Het is namelijk de leugen die aan de wieg staat van het bedrog. De leugen die alle andere leugens moest bedekken. Voor een onderzoek naar een opzienbarende geruchtmakende moord is iemand van Justitie eindverantwoordelijk. Dat is de hoofdofficier van het betreffende parket. Dat was in dit geval Harm Brouwer! Maar we moeten geloven dat hij op de (zater)dag van de moord, 1 mei 1999, afscheid nam als hoofdofficier van Friesland. Het is natuurlijk al zeer ongebruikelijk dat een topambtenaar op een weekenddag van functie verwisselt. Ik heb geen ander voorbeeld kunnen vinden. Helemaal is het in dit geval ongewoon omdat we op zijn wikipedia page kunnen lezen:
“In 1998 werd hij gevraagd voor de functie van rechtbankpresident in Utrecht, maar dat wees hij af, omdat er in korte tijd al twee bestuurders van het korps Fryslân, de korpschef en de korpsbeheerder, waren vertrokken en hij het nodig vond als ‘constante factor’ op die post te blijven.”
En nu wordt er een minderjarig meisje op brute wijze verkracht en vermoord, maar besluit hij plotsklaps toch te vertrekken naar de rechtbank Utrecht? Zonder dat er plaatsvervanger voor hem is geregeld? Nu vind hij het niet nodig om als ‘constante factor’ op zijn post te blijven? Voor de meest afbreukgevoelige moordzaak ooit? Waarbij de geruchten over betrokken asielzoekers uit het nabijgelegen AZC niet van de lucht waren? Zelfs als je op die dag geen hoofdofficier meer bent vraagt zo’n gevoelige kwestie om spoedoverleg!
Er zijn in de dagen na de moord verscheidene zeer geheime beslissingen genomen. Zo is Faek Mustafa opgehaald uit het AZC. Naar aanleiding van zijn verhoor op het politiebureau te Buitenpost, op diezelfde zaterdag, is Ali Hassan dezelfde dag opgepakt op zijn huurkamer aan de Kleine Kerkstraat te Leeuwarden. En naar het Grenshospitium Amsterdam gebracht om de volgende dag uitgezet te worden naar Noorwegen. Zoiets gaat natuurlijk niet zonder coördinatie en medeweten van de directeur-generaal Vreemdelingenzaken en Internationale Aangelegenheden. Dat was destijds Harm Brouwer’s grote vriend Joris Demmink, die hem later heeft gepromoveerd tot voorzitter van het College Procureurs Generaal, ofwel de hoogste baas van het OM. Vervolgens werd ook besloten dat getuige Faek moest worden overgeplaatst naar het speciale AMOG centrum Musselkanaal. AMOG staat voor Asielzoekers Met Onaangepast Gedrag. Dit is op maandag 3 mei 1999 gedaan, niet op. Vier getuigen daarvan! Maar eerst mocht Faek nog even zijn vriendinnetje Isabella Wagenaar (die met haar 13 jaar zo naief was om gecharmeerd van hem te zijn, net als 14 jarige Stephanie) telefonisch met de dood bedreigen: Als jij niet stopt met praten, word je ook vermoord! Met haar bewijsbare aangifte tegen Faek van doodsbedreiging samen met haar vader de volgende dag op 4 mei 1999, is natuurlijk niets gedaan!
Ik stel dat Harm en Joris verantwoordelijk zijn geweest voor bovengenoemde beslissingen. Het OM van Harm en Joris probeert ons wijs te maken dat Michiel Severein vanaf 1 mei 1999 de plaatsvervangende hoofdofficier was. Dus in feite maken zij hem verantwoordelijk voor de bovengenoemde besluiten. Het is dan alleen zo raar dat Michiel in de maand na de moord niet plaatsvervangend hoofdofficier wordt genoemd, maar “persofficier”. Getuige onder meer dit bericht van 14 mei 1999:
Namens wie was Michiel Severein “persofficier”? Een persofficier is iemand die namens zijn superieuren de pers te woord staat. Die superieuren waren Harm Brouwer en Joris Demmink, die de werkelijk moordenaars, verkrachters en medeplichtigen meteen een vrije aftocht hebben gegeven. Het draagvlak voor de instroom van criminele asielzoekers mocht immers niet in gevaar komen!
Begrijpt u nu waarom ik mijn getuigen en rechten niet krijg? Ik vind Joris en Harm nog crimineler dan de moordenaars en verkrachters van Marianne Vaatstra zelf! Begrijpt u nu waarom Joris en Harm zichzelf niet kunnen/willen verantwoorden? Het mag natuurlijk nooit uitkomen dat de hoogste bazen van Justitie de moordenaars/verkrachters van een minderjarig meisje een vrije aftocht geven. Dat is sinds de Tweede Oorlog nooit gebeurd! Alleen toen was het geen rechtsstaat! Toen was het een criminele dictatuur! Nu hebben we die rechtsstaat zogenaamd wel! Dit is het grootste rechtsschandaal sinds de Tweede Wereldoorlog!
Begrijpt u nu waarom de Staat dit misdrijf beschermt? Plus de rechtspraak? Bent u ook zo benieuwd of er in Nederland nog integere, objectieve rechters zijn, die recht spreken en de wet toepassen? We zullen het op 20 mei weten. Dan komt de uitspraak van dit kort geding van mr. Hage.
Repliek op verweerschrift van de Staat, deel 5
2.1.10 Het onderzoek werd gestart naar aanleiding van de twijfel die bij het publiek was gerezen over de arrestatie van toenmalig verdachte Ali H. in Turkije in 1999, na uitzendingen van het actualiteitenprogramma EenVandaag in maart 2010. In het actualiteitenprogramma werd gesteld dat de verkeerde verdachte zou zijn aangehouden. Het OM en de politie besloten een nieuw onderzoek op te starten om hierover definitief duidelijkheid te verschaffen. In het persbericht (productie 10) waarmee op 31 januari 2011 een samenvatting van het onderzoeksrapport (productie 7 van verzoeker) is gepubliceerd, wordt de vorm van het onderzoek als volgt toegelicht:
“Rechercheurs van de Friese politie hebben alle feiten over de aanhouding van Ali H. nog eens uitvoerig tegen het licht gehouden. Zij hebben in de uitgebreide (digitale) archieven gekeken naar alle verklaringen die eerder zijn afgenomen rondom Ali H. Aan de hand hiervan zijn alle mensen die in 1999 een verklaring hebben afgelegd over Ali H. opnieuw ondervraagd. Daarnaast sprak de politie met de mensen die geïnterviewd zijn of kennelijk geciteerd zijn door de journalisten van EenVandaag. De uitkomsten van het onderzoek zijn in een uitgebreid rapport verwerkt. Daaruit kan geconcludeerd worden dat er geen aanwijzingen zijn dat het OM in 1999 de verkeerde Ali H. aangehouden heeft.
Ali H. werd verdacht van de moord op Marianne Vaatstra. DNA-onderzoek sloot hem uit als dader van de moord.”
Het is ongelooflijk dat de landsadvocaat op de proppen komt met het onderzoek Ali H. dat een aanéénrijging van leugens is. Het rapport Ali H. is immers vele malen door mij volledig onderuit gehaald als een stuk van pure volksverlakkerij.
Eerst moet met men even begrijpen waarom het zo belangrijk was voor het OM om de conclusie van het rapport door onze strot te duwen. Ze beginnen ermee: Conclusie: Er zijn geen aanwijzingen die er op duiden dat in 1999 de verkeerde Ali is aangehouden.
Dat was zo belangrijk omdat niemand mag weten dat het OM zelf de juiste Ali in het weekend van de moord heeft weggesluisd. Dit is immers een misdrijf van nooit vertoonde proporties, vooral van de voormalige bazen van Justitie en het OM. Dat zij dat heel goed beseffen, blijkt uit de intelligentiebeledigende leugens in het rapport, dat in de bibliotheekschappen thuis hoort tussen Roodkapje en Gulliver’s Travels. Het kopje: Hoe Ali klein en dik werd is nog wel het ergste. Mij wordt “onzorgvuldig onderzoek” verweten, maar ik kan wel meer dan dan 20 getuigen opvoeren, die in het rapport niet worden genoemd, maar allen het antwoord hadden kunnen geven op de onderzoeksvraag: Heeft het OM een verkeerde Ali aangehouden? Niet alleen moet die vraag met een volmondig ja worden beantwoord, maar ook de vraag: Wist het OM dat? moet bevestigend worden beantwoord. De aanhouding van de verkeerde Ali was immers niet meer dan een goocheltruc om de eerdere wegsluizing van de juiste Ali te verhullen. Een fractie van de getuigen die ik wel heb gevonden, maar het OM zogenaamd niet, dan wel de on