164 - ک أ س - د ه ق - پیمانۀ قلب، لبریز از علوم نورانی! وَ كَأْساً دِهاقاً!
Description
پیمانۀ قلب، لبریز از علوم نورانی! وَ كَأْساً دِهاقاً!
The Full Cup!
اللَّهُمَّ … أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ!
«کأس» و «دهق» از هزاران واژههای مترادف «نور الولایة» هستند.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«أَدْهَقْتُ الكأسَ: ملأتها، كاسه را پر كردم و پر شد.»
«كأسٌ دِهَاقٌ: أى ممتلئة»
«الدِّهَاق من الكؤُوس: جامهاى پُر.»
امام علی ع:
«أَنْشَأَهُ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْحَامِ … نُطْفَةً دِهَاقاً وَ عَلَقَةً مُحَاقاً»
دهق مفهوم «التحميل زائدا على الحدّ» دارد!
یعنی بیش از آنچه فکرشو بکنی، آل محمد ع به قلبت نور علم واریز میکنند!
«کتاب فقه اللغة؛ مفهوم: المَلْءِ و الامْتِلاءِ:
فُلْكٌ مَشْحُونٌ، كَأْسٌ دِهَاقٌ، عَيْنٌ شَكْرَى، فُؤَادٌ مَلآنُ.»
+ «شرب – آبشخور نورانی! نورِ گوارا بنوش! قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ! مشربۀ نورانی!»
كأس:
پیمانههای لبریز از علوم نورانی!
قلوب لبریز و سرشار از علوم نورانی!
پیمانۀ قلب، مالامال و لبریز از علوم نورانی! وَ كَأْساً دِهاقاً!
كَاسَ الْبَعِيرُ: مَشَى عَلَى ثَلَاثِ قَوَائِمَ
كَاسَتِ الناقة: إذا مشت على ثلاثة قوائم
+ بور
+ سنن
تكاوس النخل و الشجر و العشب: إذا التفّ و كثر و سقط بعضه على بعض.
همون مفهوم جفت شدن برای تولید مثل را دارد!
الكيس: جودة القريحة، کسی که زود میگیره چی میگی! چی رو؟ نطفههای علمی صاحبان نور در دل شرایط و آیات و تقدیرات رو زود میگیره! به این میگن کیّس!
+ به کاسه میگن کأس!
به قلب میگن کاسه! میگن کأس! وقتی که داخلش آب حیات، یعنی تاویلا نطفههای علمی صاحبان نور باشه و این علوم نورانی، به این قلوب حاصلخیز اهل یقین، منتقل بشه:
«وَ لَا تُسَمَّى كَأْساً إلَّا وَ فِيهَا الشَّرَابُ»
الكيس: العاقل و جيّد القريحة
لذا «مفهوم الامتلاء و الاحتواء» در این واژه زیباست که اونو به هزار واژه زیبای دیگری که همه معانی و مفاهیم واژگان مترادف نور الولایة هستند، ربط میدهد.
+ کتاب فقه اللغه: «لا يُقَال: كأس، إلا إذا كان فيها شَرَاب، و إلّا فهي زجاجة»
«اللَّهُمَّ … أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ»:
یعنی از آل محمد ع میخواهیم که ما را از فهم قبض و بسط نور قلبی، در دل شرایط تقدیرات، با یادآوری معالم ربانی صاحبان نور بهرهمند بفرمایند، ان شاء الله تعالی.
اون کاسه در اون حوض، مثلی برای صاحبان نور است که از حوض (اقیانوس بیکران) علمی آل محمد ع، کاسه کاسه، مطالب علمی را استخراج نموده و برای مخاطبین، ظاهر و آشکار میکنند!
+ «حوض»
+ «قلب»
+ «اقتباس نورانی!»
+ «سیر»
اللَّهُمَّ … أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ!
امام سجاد علیه السلام:
دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآنِ:
دعاى آن حضرت به وقت ختم قرآن:
(۱۹) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ شَرِّفْ بُنْيَانَهُ، وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَ ثَقِّلْ مِيزَانَهُ،
وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ، وَ قَرِّبْ وَسِيلَتَهُ، وَ بَيِّضْ وَجْهَهُ، وَ أَتِمَّ نُورَهُ، وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست، و بنیانش را برتری ده، و دلیل و برهانش را بزرگ و با عظمت فرما، و میزانش را سنگین کن، و شفاعتش را بپذیر، و وسیله اش را نزدیک فرما، و رویش را سپید کن، و نورش را کامل، و درجه اش را بلند ساز،
(۲۰) وَ أَحْيِنَا عَلَى سُنَّتِهِ، وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ، وَ اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَهُ،
وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ، وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ،
وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ.
و ما را بر روش او زنده بدار، و بر آیینش بمیران، و ما را در راهش قرار ده، و در راه او راه بر، و از اهل طاعتش قرار ده، و در گروه او محشور کن،
و به حوضش وارد فرما، و از جامش سیرابمان کن.
فَإِنْ شَرِبَ كَأْساً مِنْ هَذَا الْمَشْرَبِ
لَا يَخْتَارُ عَلَى ذَلِكَ الْحَالِ حَالًا
وَ عَلَى ذَلِكَ الْوَقْتِ وَقْتاً
اگه یک بار، فقط یک بار دهنت به قبض و بسط قلبی مزّه کنه،
دیگه ولش نمیکنی و سراغ چیز دیگهای نمیری!
این مفهوم در واژه کاس و این قسمت از این حدیث زیبا اومده.
مصباح الشريعة ؛ ص۲۸
الباب الثاني عشر في قراءة القرآن
قَالَ الصَّادِقُ ع:
مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ وَ لَمْ يَخْضَعْ لِلَّهِ وَ لَمْ يَرِقَّ قَلْبُهُ وَ لَا يُنْشِئُ حَزَناً وَ وَجَلًا فِي سِرِّهِ
فَقَدِ اسْتَهَانَ بِعِظَمِ شَأْنِ اللَّهِ تَعَالَى وَ خَسِرَ خُسْرَاناً مُبِيناً
هركس قرآن را بخواند و برای خداوند خاضع نگردد، و رقت قلب پيدا نكند، و خوف و حزنى در باطن او ايجاد نشود، عظمت شأن خداوند متعال را كوچك شمرده، و به خسارت آشکاری دچار شده است.
فَقَارِئُ الْقُرْآنِ مُحْتَاجٌ إِلَى ثَلَاثَةِ أَشْيَاءَ
قَلْبٍ خَاشِعٍ وَ بَدَنٍ فَارِغٍ وَ مَوْضِعٍ خَالٍ
پس قرائت كنندهی قرآن مجيد محتاج به سه امر است:
قلب خاشع، بدن فارغ، و محل خالى:
فَإِذَا خَشَعَ لِلَّهِ قَلْبُهُ فَرَّ مِنْهُ الشَّيْطَانُ الرَّجِيمُ
قَالَ اللَّهُ تَعَالَى
پس چون قلبش براى خدا خاشع شد، شيطان رجیم از او فرار میکند،
چنان كه خداوند متعال مىفرمايد:
فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ
«و هنگامی که قرآن میخوانی، از شیطان رجیم به خدا پناه ببر».
فَإِذَا تَفَرَّغَ نَفْسُهُ مِنَ الْأَسْبَابِ تَجَرَّدَ قَلْبُهُ لِلْقِرَاءَةِ
....