مهربانی مادر، نور ارتباط‌دهندۀ قلبها! وَ هُوَ أَرْحَمُ‏ الرَّاحِمينَ!

The Kindness of the MOTHER!

The Light of COMPASSION!

«رحم» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.

در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:

«رَحِمَهُ: براى او دلسوزى و اظهار مهربانى و آمرزش كرد.»

«الرَّحِمُ: رَحِمُ‏ المرأة: رحم، بچّه‌دان، زهدان»

+ «صلۀ رحم!»: یعنی کانکشن و ارتباط و وصلتی که بوی مهربانی میده!

+ «عَلَيكُم بِالعِلمِ؛ فَإِنَّهُ صِلَةٌ بَينَ الإِخوانِ»

از معالم ربانی صاحبان نور، بوی مهربانی استشمام می‌شود!

مفهوم [∞=۱+۱] از هزار واژۀ مترادف نور الولایة و تصاویر زیبای این واژه‌ها استنباط می‌شود.

مشتقات ریشۀ «رحم» ۵۶۳ بار در آیات قرآن تکرار شده است!

+ «نظم»

وَ مِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ

اگه این خدای مهربان دلش به حال ما بندگان نمی سوخت و کلام و زبان نور و ظلمت، که همون فرایند نور الولایة است رو قبل از خلقت ما برای ما خلق نمیکرد، ما چجوری میتونستیم کلام خالق و مربّی خودمونو بفهمیم و پی به اشتباهاتمون ببریم و فورا اشتباهاتمونو متوقف کنیم و از مربی خودمون خواهان نور علم و حکمت برای اصلاح و جبران اشتباه خودمون باشیم؟!

اینکه خدای مهربان در آفاق، شب و روز، و در انفس، تاریکی و روشنایی، یعنی نور و ظلمت قرار داده و ما با فهم قبض و بسط نور قلبمان، کلام الله رو به میزان نیاز روزمره خودمون برای فهم اشتباهاتمون میشنویم، این همون رحم و مهربانی و دلسوزی خدای مهربان است برای ما بندگان اشتباه کار و عاصی!

+ «لِلَّهِ كَتَبَ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ يَعْنِي أَوْجَبَ الرَّحْمَةَ عَلَى نَفْسِهِ»

+ «و سبقت رحمته غضبه»

عکسهای همۀ مقالات رو میشه اینجا بیاریم!

هزار واژۀ مترادف نو رالولایة، مفهوم مهربانی و دلسوزی میدهند!

نور رحمت و مهربانی! ارحم الراحمین!

مهربانی، نور ارتباط‌دهندۀ قلبها! وَ هُوَ أَرْحَمُ‏ الرَّاحِمينَ!

اون اسمی که قلبها رو با نور مهربانی خودش به هم ربط میده، میشه اسم الله! اسمه رجال!

پس حالا میگیم: بسم الله الرحمن الرحیم!

+ «صلۀ رحم!»

+ «با نور، مهربانی کن! با نور، خدایی کن! با نور، صلۀ با ارحام بنما!»

نور دلسوزی! شنیدی میگن: دلم به حالش سوخت و به او کمک کردم!

اول باید دلت به حال خودت بسوزه و با خودت مهربان باشی!

یعنی باید با فهم نور و ظلمت قلبت، به خودت مهربانی کنی و حسدتو درناژ کنی،

اونوقت با دفع سیئۀ حسد، میتونی برای دیگران هم مهربان و دلسوز باشی،

مانکن با عرضه باشی!

علوم آل محمد ع را عملا نشر بدهی!

با همدلی و دلسوزی «شفقت»، ارتباط برقرار کنیم!

«compassion»

قلب رحیم: قلب، همان رَحِم روحانی است که پذیرای نطفه‌های نورانی علمی آل محمد ع در دل شرایط تقدیرات می‌شود.

+ مفهوم «همانند سازی» در واژه‌های کفو، شقق، فقر، عرو، نسخ و …

پس بخشندگی و قول زیبای بسم الله الرحمن الرحیم، همین فرایند همانند سازی نور الولایة است.

به این میگن احسان.

+ «رأف – الرأفة: شدّة الرحمة»: «قلب رئوف»

فقط اهل نور یقین، دارای «رحم سالم» هستند.

+ «قلب سلیم»

+ «نساء النبی ص»

یعنی هنگام عرضه آیات، نطفه نورانی علمی آل محمد ع را در رحم خود، یعنی قلب خود(قلب رحیم) پذیرفته [همانند‌سازی دی‌ان‌ای] و فرآیند نور ولایت را عملا فهمیده و قبول نموده و مشغول پرورش فرزندی صالح (عمل صالح)، برای خود و آل محمد ع می‌شوند و این فرآیند، توام با تلاش و تقلّا «تسبیح» و زحمت و تحمل درد و رنج فراوانی است، اما نهایتا به تولید فرزند زیبای عمل صالح می‌انجامد، لذا مادر، سمبل مهربانی و دلسوزی و رحم است. [قلب، اینجوری میشه رحیم]!

مادر، سمبل مهربانی و دلسوزی و رحم است.

انگاری خدای مهربان، با قرار دادن ویژگی رحم، یعنی مهربانی و دلسوزی، در وجود این مادر، اونو رحیم و دلسوز نسبت به فرزند خود نموده که اینقدر بدون منّت، نسبت به فرزند خود، مهربان و دلسوز است و چقدر اسم این عضو، یعنی «رَحِم» با مسمّی است!

[اسم با مسمّی: یعنی مادر، مهربانی و دلسوزی را معنا میکند!]

تمامی فرآیند ازدواج و باردار شدن و زایمان و بزرگ نمودن بچه، همه و همه، تاویلا و در عالم معنا و در ملکوت قلب، فرآیند زیبای نور ولایت را نشان می‌دهند، که هزار واژه برای توصیف این فرآیند، تلاش می‌کنند، اما باز هم از وصف این فرآیند زیبای نور ولایت، قاصرند و کم می‌آورند و هر کدام از واژه‌ها، به قدر توان خود، سعی دارند نور علم و حکمت ولایت آل محمد ع را برای ما تفسیر و تفهیم نمایند.

واژه زیبا و بسیار پرکاربرد «رحم» در متون آیات و احادیث و … از همین عضو تولید مثل، در زن گرفته شده: «رَحِمُ‏ الْمَرْأَةِ: اسْمٌ لِلْعُضْوِ … الرَّحِمُ‏ بَيْتُ مَنْبِتِ الوَلَدِ و وعَاؤُهُ فِى البَطْنِ»

برای آیات، مادری کن!

اگه من بتونم شوهرمو، همونقدر که مادرش دوستش داره، دوستش داشته باشم،

میتونم واژۀ زیبای «رحم» رو معنا کنم!

مادر، بدیهای پسرشو اصلا نمیتونه ببینه!

«عین المحب عمیّة عن معایب المحبوب»

به این میگن قلب رحیم!

+ «شفاعت حسنه»

اینجاست که: برای درک واژه رحم، باید مادر را وصف نمود!

اما آیا می‌توان وجود مادر را وصف نمود؟! هرگز!!!

مادر سمبل دلسوزی و مهربانی است!

هر خاطره‌ای که از مادر، به یادت میاد، قلبت از شدت تاثیر یادآوری آن خاطره ،چنان به رقّت می‌افته که ناخودآگاه اشک در چشمانت حلقه می‌زند و این خاصیت یاد آوری نام زیبای مادر است!

پس مقالۀ زیبای «رحم» را مقالۀ «مادر» نامگذاری کنیم!

«مهربانی مادرانه!»

مهربانی‌ها و دلسوزی‌های مادرانه، قابل وصف نیست.

همانطور که مهربانی‌های مادر گفتنی و شنیدنی نیست و با قلب احساس و لمس می‌شود، داستان فرآیند نور ولایت نیز چنین است.

+ «امّ»